zatracić

See also: zatrącić

Polish

Etymology

From za- +‎ tracić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈtra.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧tra‧cić

Verb

zatracić pf (imperfective zatracać)

  1. (transitive) to lose (e.g. one's innate qualities or abilities)
  2. (reflexive) to lose oneself (become deeply involved) [+ w (locative) = in something]

Conjugation
Conjugation of zatracić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatracić
future tense 1st zatracę zatracimy
2nd zatracisz zatracicie
3rd zatraci zatracą
impersonal zatraci się
past tense 1st zatraciłem zatraciłam zatraciliśmy zatraciłyśmy
2nd zatraciłeś zatraciłaś zatraciliście zatraciłyście
3rd zatracił zatraciła zatraciło zatracili zatraciły
impersonal zatracono
conditional 1st zatraciłbym zatraciłabym zatracilibyśmy zatraciłybyśmy
2nd zatraciłbyś zatraciłabyś zatracilibyście zatraciłybyście
3rd zatraciłby zatraciłaby zatraciłoby zatraciliby zatraciłyby
impersonal zatracono by
imperative 1st niech zatracę zatraćmy
2nd zatrać zatraćcie
3rd niech zatraci niech zatracą
passive adjectival participle zatracony zatracona zatracone zatraceni zatracone
anterior adverbial participle zatraciwszy
verbal noun zatracenie

Further reading
  • zatracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zatracić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.