zaufać

Polish

From za- +‎ ufać. Compare Slovene zaupati.

zaufać pf (imperfective ufać)

(transitive) to trust (to place confidence in) [+dative] or [+ w (object)] [+accusative]

Conjugation of zaufać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaufać
future tense	1^st	zaufam			zaufamy
	2^nd	zaufasz			zaufacie
	3^rd	zaufa			zaufają
	impersonal	zaufa się
past tense	1^st	zaufałem	zaufałam		zaufaliśmy	zaufałyśmy
	2^nd	zaufałeś	zaufałaś		zaufaliście	zaufałyście
	3^rd	zaufał	zaufała	zaufało	zaufali	zaufały
	impersonal	zaufano
conditional	1^st	zaufałbym	zaufałabym		zaufalibyśmy	zaufałybyśmy
	2^nd	zaufałbyś	zaufałabyś		zaufalibyście	zaufałybyście
	3^rd	zaufałby	zaufałaby	zaufałoby	zaufaliby	zaufałyby
	impersonal	zaufano by
imperative	1^st	niech zaufam			zaufajmy
	2^nd	zaufaj			zaufajcie
	3^rd	niech zaufa			niech zaufają
anterior adverbial participle		zaufawszy
verbal noun		zaufanie