zawiązać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zawięzać, from Proto-Slavic *zavęzati. By surface analysis, za- +‎ wiązać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈvjɔw̃.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃zat͡ɕ
  • Syllabification: za‧wią‧zać

Verb

zawiązać pf (imperfective zawiązywać or wiązać)

  1. (transitive) to tie, to do up, to fasten

Conjugation
Conjugation of zawiązać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zawiązać
future tense 1st zawiążę zawiążemy
2nd zawiążesz zawiążecie
3rd zawiąże zawiążą
impersonal zawiąże się
past tense 1st zawiązałem zawiązałam zawiązaliśmy zawiązałyśmy
2nd zawiązałeś zawiązałaś zawiązaliście zawiązałyście
3rd zawiązał zawiązała zawiązało zawiązali zawiązały
impersonal zawiązano
conditional 1st zawiązałbym zawiązałabym zawiązalibyśmy zawiązałybyśmy
2nd zawiązałbyś zawiązałabyś zawiązalibyście zawiązałybyście
3rd zawiązałby zawiązałaby zawiązałoby zawiązaliby zawiązałyby
impersonal zawiązano by
imperative 1st niech zawiążę zawiążmy
2nd zawiąż zawiążcie
3rd niech zawiąże niech zawiążą
passive adjectival participle zawiązany zawiązana zawiązane zawiązani zawiązane
anterior adverbial participle zawiązawszy
verbal noun zawiązanie

Further reading
  • zawiązać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zawiązać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.