zblamować

Polish

Etymology

From z- +‎ blamować. First attested in 1853.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /zblaˈmɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zbla‧mo‧wać

Verb

zblamować pf (imperfective blamować)

  1. (literary, reflexive) to disgrace oneself, to bring shame to oneself [+instrumental = with what]
    Synonym: skompromitować się

Conjugation
Conjugation of zblamować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zblamować
future tense 1st zblamuję zblamujemy
2nd zblamujesz zblamujecie
3rd zblamuje zblamują
impersonal zblamuje się
past tense 1st zblamowałem zblamowałam zblamowaliśmy zblamowałyśmy
2nd zblamowałeś zblamowałaś zblamowaliście zblamowałyście
3rd zblamował zblamowała zblamowało zblamowali zblamowały
impersonal zblamowano
conditional 1st zblamowałbym zblamowałabym zblamowalibyśmy zblamowałybyśmy
2nd zblamowałbyś zblamowałabyś zblamowalibyście zblamowałybyście
3rd zblamowałby zblamowałaby zblamowałoby zblamowaliby zblamowałyby
impersonal zblamowano by
imperative 1st niech zblamuję zblamujmy
2nd zblamuj zblamujcie
3rd niech zblamuje niech zblamują
passive adjectival participle zblamowany zblamowana zblamowane zblamowani zblamowane
anterior adverbial participle zblamowawszy
verbal noun zblamowanie
noun

References
  1. Czas‎, issue [R.6], № 103, 1853, page 1
  2. zblamować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • zblamować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zblamować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.