zdarzać

Polish

Etymology

From zdarzyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzda.ʐat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐat͡ɕ
  • Syllabification: zda‧rzać

Verb

zdarzać impf (perfective zdarzyć)

  1. (reflexive) to happen, to occur

Conjugation
Conjugation of zdarzać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdarzać
present tense 1st zdarzam zdarzamy
2nd zdarzasz zdarzacie
3rd zdarza zdarzają
impersonal zdarza się
past tense 1st zdarzałem zdarzałam zdarzaliśmy zdarzałyśmy
2nd zdarzałeś zdarzałaś zdarzaliście zdarzałyście
3rd zdarzał zdarzała zdarzało zdarzali zdarzały
impersonal zdarzano
future tense 1st będę zdarzał,
będę zdarzać
 będę zdarzała,
będę zdarzać
 będziemy zdarzali,
będziemy zdarzać
 będziemy zdarzały,
będziemy zdarzać
2nd będziesz zdarzał,
będziesz zdarzać
 będziesz zdarzała,
będziesz zdarzać
 będziecie zdarzali,
będziecie zdarzać
 będziecie zdarzały,
będziecie zdarzać
3rd będzie zdarzał,
będzie zdarzać
 będzie zdarzała,
będzie zdarzać
 będzie zdarzało,
będzie zdarzać
 będą zdarzali,
będą zdarzać
 będą zdarzały,
będą zdarzać
impersonal będzie zdarzać się
conditional 1st zdarzałbym zdarzałabym zdarzalibyśmy zdarzałybyśmy
2nd zdarzałbyś zdarzałabyś zdarzalibyście zdarzałybyście
3rd zdarzałby zdarzałaby zdarzałoby zdarzaliby zdarzałyby
impersonal zdarzano by
imperative 1st niech zdarzam zdarzajmy
2nd zdarzaj zdarzajcie
3rd niech zdarza niech zdarzają
active adjectival participle zdarzający zdarzająca zdarzające zdarzający zdarzające
contemporary adverbial participle zdarzając
verbal noun zdarzanie

Further reading
  • zdarzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdarzać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.