zeskoczyć

Polish

Etymology

From ze- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ze‧sko‧czyć

Verb

zeskoczyć pf (imperfective zeskakiwać)

  1. (intransitive) to jump off, to jump down [+ z (genitive) = from something]

Conjugation
Conjugation of zeskoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zeskoczyć
future tense 1st zeskoczę zeskoczymy
2nd zeskoczysz zeskoczycie
3rd zeskoczy zeskoczą
impersonal zeskoczy się
past tense 1st zeskoczyłem zeskoczyłam zeskoczyliśmy zeskoczyłyśmy
2nd zeskoczyłeś zeskoczyłaś zeskoczyliście zeskoczyłyście
3rd zeskoczył zeskoczyła zeskoczyło zeskoczyli zeskoczyły
impersonal zeskoczono
conditional 1st zeskoczyłbym zeskoczyłabym zeskoczylibyśmy zeskoczyłybyśmy
2nd zeskoczyłbyś zeskoczyłabyś zeskoczylibyście zeskoczyłybyście
3rd zeskoczyłby zeskoczyłaby zeskoczyłoby zeskoczyliby zeskoczyłyby
impersonal zeskoczono by
imperative 1st niech zeskoczę zeskoczmy
2nd zeskocz zeskoczcie
3rd niech zeskoczy niech zeskoczą
anterior adverbial participle zeskoczywszy
verbal noun zeskoczenie

Further reading
  • zeskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zeskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.