zestalić

Polish

Etymology

From ze- +‎ stały +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛˈsta.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: ze‧sta‧lić

Verb

zestalić pf (imperfective zestalać)

  1. (transitive, chemistry, physics) to solidify (make solid)
  2. (reflexive, chemistry, physics) to solidify (become solid)

Conjugation
Conjugation of zestalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zestalić
future tense 1st zestalę zestalimy
2nd zestalisz zestalicie
3rd zestali zestalą
impersonal zestali się
past tense 1st zestaliłem zestaliłam zestaliliśmy zestaliłyśmy
2nd zestaliłeś zestaliłaś zestaliliście zestaliłyście
3rd zestalił zestaliła zestaliło zestalili zestaliły
impersonal zestalono
conditional 1st zestaliłbym zestaliłabym zestalilibyśmy zestaliłybyśmy
2nd zestaliłbyś zestaliłabyś zestalilibyście zestaliłybyście
3rd zestaliłby zestaliłaby zestaliłoby zestaliliby zestaliłyby
impersonal zestalono by
imperative 1st niech zestalę zestalmy
2nd zestal zestalcie
3rd niech zestali niech zestalą
passive adjectival participle zestalony zestalona zestalone zestaleni zestalone
anterior adverbial participle zestaliwszy
verbal noun zestalenie

Further reading
  • zestalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zestalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.