zgryźć

Polish

Etymology

From z- +‎ gryźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɡrɨɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɕt͡ɕ
  • Syllabification: zgryźć

Verb

zgryźć pf (imperfective zgryzać)

  1. (transitive) to crush by biting, to destroy by biting
  2. (transitive) to gnaw at, to disturb, to distress
  3. (reflexive) to become distressed, to get upset

Conjugation
Conjugation of zgryźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgryźć
future tense 1st zgryzę zgryziemy
2nd zgryziesz zgryziecie
3rd zgryzie zgryzą
impersonal zgryzie się
past tense 1st zgryzłem zgryzłam zgryźliśmy zgryzłyśmy
2nd zgryzłeś zgryzłaś zgryźliście zgryzłyście
3rd zgryzł zgryzła zgryzło zgryźli zgryzły
impersonal zgryziono
conditional 1st zgryzłbym zgryzłabym zgryźlibyśmy zgryzłybyśmy
2nd zgryzłbyś zgryzłabyś zgryźlibyście zgryzłybyście
3rd zgryzłby zgryzłaby zgryzłoby zgryźliby zgryzłyby
impersonal zgryziono by
imperative 1st niech zgryzę zgryźmy
2nd zgryź zgryźcie
3rd niech zgryzie niech zgryzą
passive adjectival participle zgryziony zgryziona zgryzione zgryzieni zgryzione
anterior adverbial participle zgryzłszy
verbal noun zgryzienie

Further reading
  • zgryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgryźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.