zliczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ liczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzli.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zli‧czyć

Verb

zliczyć pf (imperfective zliczać)

  1. (transitive) to count by adding

Conjugation
Conjugation of zliczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zliczyć
future tense 1st zliczę zliczymy
2nd zliczysz zliczycie
3rd zliczy zliczą
impersonal zliczy się
past tense 1st zliczyłem zliczyłam zliczyliśmy zliczyłyśmy
2nd zliczyłeś zliczyłaś zliczyliście zliczyłyście
3rd zliczył zliczyła zliczyło zliczyli zliczyły
impersonal zliczono
conditional 1st zliczyłbym zliczyłabym zliczylibyśmy zliczyłybyśmy
2nd zliczyłbyś zliczyłabyś zliczylibyście zliczyłybyście
3rd zliczyłby zliczyłaby zliczyłoby zliczyliby zliczyłyby
impersonal zliczono by
imperative 1st niech zliczę zliczmy
2nd zlicz zliczcie
3rd niech zliczy niech zliczą
passive adjectival participle zliczony zliczona zliczone zliczeni zliczone
anterior adverbial participle zliczywszy
verbal noun zliczenie

Further reading
  • zliczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zliczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.