zmęczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ męczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzmɛn.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zmę‧czyć

Verb

zmęczyć pf (imperfective męczyć)

  1. (transitive) to torment, to torture
  2. (transitive) to nag, to niggle
  3. (transitive) to tire, to fatigue, to wear out
  4. (reflexive) to tire, to become tired

Conjugation
Conjugation of zmęczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmęczyć
future tense 1st zmęczę zmęczymy
2nd zmęczysz zmęczycie
3rd zmęczy zmęczą
impersonal zmęczy się
past tense 1st zmęczyłem zmęczyłam zmęczyliśmy zmęczyłyśmy
2nd zmęczyłeś zmęczyłaś zmęczyliście zmęczyłyście
3rd zmęczył zmęczyła zmęczyło zmęczyli zmęczyły
impersonal zmęczono
conditional 1st zmęczyłbym zmęczyłabym zmęczylibyśmy zmęczyłybyśmy
2nd zmęczyłbyś zmęczyłabyś zmęczylibyście zmęczyłybyście
3rd zmęczyłby zmęczyłaby zmęczyłoby zmęczyliby zmęczyłyby
impersonal zmęczono by
imperative 1st niech zmęczę zmęczmy
2nd zmęcz zmęczcie
3rd niech zmęczy niech zmęczą
passive adjectival participle zmęczony zmęczona zmęczone zmęczeni zmęczone
anterior adverbial participle zmęczywszy
verbal noun zmęczenie

Derived terms
adjective
noun
adjective
adjective
adverb
  • męcząco
noun
verb

Further reading
  • zmęczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmęczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.