zmagać

Polish

Etymology

From z- +‎ móc +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzma.ɡat͡ɕ/
  • Audio, zmagać się(file)
  • Rhymes: -aɡat͡ɕ
  • Syllabification: zma‧gać

Verb

zmagać impf

  1. (reflexive) to struggle, to contend (physically or with a disease or concept) [+ z (instrumental) = with what]

Conjugation
Conjugation of zmagać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmagać
present tense 1st zmagam zmagamy
2nd zmagasz zmagacie
3rd zmaga zmagają
impersonal zmaga się
past tense 1st zmagałem zmagałam zmagaliśmy zmagałyśmy
2nd zmagałeś zmagałaś zmagaliście zmagałyście
3rd zmagał zmagała zmagało zmagali zmagały
impersonal zmagano
future tense 1st będę zmagał,
będę zmagać
 będę zmagała,
będę zmagać
 będziemy zmagali,
będziemy zmagać
 będziemy zmagały,
będziemy zmagać
2nd będziesz zmagał,
będziesz zmagać
 będziesz zmagała,
będziesz zmagać
 będziecie zmagali,
będziecie zmagać
 będziecie zmagały,
będziecie zmagać
3rd będzie zmagał,
będzie zmagać
 będzie zmagała,
będzie zmagać
 będzie zmagało,
będzie zmagać
 będą zmagali,
będą zmagać
 będą zmagały,
będą zmagać
impersonal będzie zmagać się
conditional 1st zmagałbym zmagałabym zmagalibyśmy zmagałybyśmy
2nd zmagałbyś zmagałabyś zmagalibyście zmagałybyście
3rd zmagałby zmagałaby zmagałoby zmagaliby zmagałyby
impersonal zmagano by
imperative 1st niech zmagam zmagajmy
2nd zmagaj zmagajcie
3rd niech zmaga niech zmagają
active adjectival participle zmagający zmagająca zmagające zmagający zmagające
passive adjectival participle zmagany zmagana zmagane zmagani zmagane
contemporary adverbial participle zmagając
verbal noun zmaganie

Further reading
  • zmagać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmagać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.