zmarnować

Polish

Etymology

From z- +‎ marnować.

Pronunciation
  • IPA(key): /zmarˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧no‧wać

Verb

zmarnować pf (imperfective marnować)

  1. (transitive) to waste (e.g. energy, time, money, resources)
  2. (reflexive) to go to waste

Conjugation
Conjugation of zmarnować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnować
future tense 1st zmarnuję zmarnujemy
2nd zmarnujesz zmarnujecie
3rd zmarnuje zmarnują
impersonal zmarnuje się
past tense 1st zmarnowałem zmarnowałam zmarnowaliśmy zmarnowałyśmy
2nd zmarnowałeś zmarnowałaś zmarnowaliście zmarnowałyście
3rd zmarnował zmarnowała zmarnowało zmarnowali zmarnowały
impersonal zmarnowano
conditional 1st zmarnowałbym zmarnowałabym zmarnowalibyśmy zmarnowałybyśmy
2nd zmarnowałbyś zmarnowałabyś zmarnowalibyście zmarnowałybyście
3rd zmarnowałby zmarnowałaby zmarnowałoby zmarnowaliby zmarnowałyby
impersonal zmarnowano by
imperative 1st niech zmarnuję zmarnujmy
2nd zmarnuj zmarnujcie
3rd niech zmarnuje niech zmarnują
passive adjectival participle zmarnowany zmarnowana zmarnowane zmarnowani zmarnowane
anterior adverbial participle zmarnowawszy
verbal noun zmarnowanie

Further reading
  • zmarnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarnować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.