zmarszczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ marszczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzmar.ʂt͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arʂt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧szczyć

Verb

zmarszczyć pf (imperfective marszczyć)

  1. (transitive) to wrinkle, to furrow (e.g. one's eyebrows)
  2. (reflexive) to ripple (e.g. of a water's surface)

Conjugation
Conjugation of zmarszczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarszczyć
future tense 1st zmarszczę zmarszczymy
2nd zmarszczysz zmarszczycie
3rd zmarszczy zmarszczą
impersonal zmarszczy się
past tense 1st zmarszczyłem zmarszczyłam zmarszczyliśmy zmarszczyłyśmy
2nd zmarszczyłeś zmarszczyłaś zmarszczyliście zmarszczyłyście
3rd zmarszczył zmarszczyła zmarszczyło zmarszczyli zmarszczyły
impersonal zmarszczono
conditional 1st zmarszczyłbym zmarszczyłabym zmarszczylibyśmy zmarszczyłybyśmy
2nd zmarszczyłbyś zmarszczyłabyś zmarszczylibyście zmarszczyłybyście
3rd zmarszczyłby zmarszczyłaby zmarszczyłoby zmarszczyliby zmarszczyłyby
impersonal zmarszczono by
imperative 1st niech zmarszczę zmarszczmy
2nd zmarszcz zmarszczcie
3rd niech zmarszczy niech zmarszczą
passive adjectival participle zmarszczony zmarszczona zmarszczone zmarszczeni zmarszczone
anterior adverbial participle zmarszczywszy
verbal noun zmarszczenie
noun

Further reading
  • zmarszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarszczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.