zmartwieć

Polish

Etymology

From z- +‎ martwieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzmar.tfjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -artfjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧twieć

Verb

zmartwieć pf (imperfective martwieć)

  1. (intransitive) to lose feeling, to go numb
  2. (intransitive) to wither, to necrotise
  3. (intransitive) to freeze up, to become motionless

Conjugation
Conjugation of zmartwieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmartwieć
future tense 1st zmartwieję zmartwiejemy
2nd zmartwiejesz zmartwiejecie
3rd zmartwieje zmartwieją
impersonal zmartwieje się
past tense 1st zmartwiałem zmartwiałam zmartwieliśmy zmartwiałyśmy
2nd zmartwiałeś zmartwiałaś zmartwieliście zmartwiałyście
3rd zmartwiał zmartwiała zmartwiało zmartwieli zmartwiały
impersonal zmartwiano
conditional 1st zmartwiałbym zmartwiałabym zmartwielibyśmy zmartwiałybyśmy
2nd zmartwiałbyś zmartwiałabyś zmartwielibyście zmartwiałybyście
3rd zmartwiałby zmartwiałaby zmartwiałoby zmartwieliby zmartwiałyby
impersonal zmartwiano by
imperative 1st niech zmartwieję zmartwiejmy
2nd zmartwiej zmartwiejcie
3rd niech zmartwieje niech zmartwieją
anterior adverbial participle zmartwiawszy
verbal noun zmartwienie

Further reading
  • zmartwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmartwieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.