zmatowieć

Polish

Etymology

From z- +‎ matowieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zmaˈtɔ.vjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zma‧to‧wieć

Verb

zmatowieć pf (imperfective matowieć)

  1. (intransitive) to become matte, to tarnish (to lose lustre)
    Synonym: zaśniedzieć
  2. (intransitive, of voice) to lose sonority

Conjugation
Conjugation of zmatowieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmatowieć
future tense 1st zmatowieję zmatowiejemy
2nd zmatowiejesz zmatowiejecie
3rd zmatowieje zmatowieją
impersonal zmatowieje się
past tense 1st zmatowiałem zmatowiałam zmatowieliśmy zmatowiałyśmy
2nd zmatowiałeś zmatowiałaś zmatowieliście zmatowiałyście
3rd zmatowiał zmatowiała zmatowiało zmatowieli zmatowiały
impersonal zmatowiano
conditional 1st zmatowiałbym zmatowiałabym zmatowielibyśmy zmatowiałybyśmy
2nd zmatowiałbyś zmatowiałabyś zmatowielibyście zmatowiałybyście
3rd zmatowiałby zmatowiałaby zmatowiałoby zmatowieliby zmatowiałyby
impersonal zmatowiano by
imperative 1st niech zmatowieję zmatowiejmy
2nd zmatowiej zmatowiejcie
3rd niech zmatowieje niech zmatowieją
anterior adverbial participle zmatowiawszy
verbal noun zmatowienie

Derived terms
adjective
  • zmatowiały
adjective
nouns
verb

Further reading
  • zmatowieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmatowieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.