znękać

Polish

Etymology

From z- +‎ nękać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈznɛŋ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
  • Syllabification: znę‧kać

Verb

znękać pf (imperfective nękać)

  1. (transitive) to nag
    Synonym: udręczyć

Conjugation
Conjugation of znękać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znękać
future tense 1st znękam znękamy
2nd znękasz znękacie
3rd znęka znękają
impersonal znęka się
past tense 1st znękałem znękałam znękaliśmy znękałyśmy
2nd znękałeś znękałaś znękaliście znękałyście
3rd znękał znękała znękało znękali znękały
impersonal znękano
conditional 1st znękałbym znękałabym znękalibyśmy znękałybyśmy
2nd znękałbyś znękałabyś znękalibyście znękałybyście
3rd znękałby znękałaby znękałoby znękaliby znękałyby
impersonal znękano by
imperative 1st niech znękam znękajmy
2nd znękaj znękajcie
3rd niech znęka niech znękają
passive adjectival participle znękany znękana znękane znękani znękane
anterior adverbial participle znękawszy
verbal noun znękanie

Derived terms
adjective

Further reading
  • znękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znękać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.