znamienny

Polish

Etymology

From znamię +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /znaˈmjɛn.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnnɨ
Syllabification: zna‧mien‧ny

Adjective

znamienny (comparative znamienniejszy, superlative najznamienniejszy, adverb znamiennie)

significant, illustrious

Declension

Declension of znamienny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	znamienny		znamienne	znamienna	znamienni	znamienne
genitive	znamiennego			znamiennej	znamiennych
dative	znamiennemu			znamiennej	znamiennym
accusative	znamiennego	znamienny	znamienne	znamienną	znamiennych	znamienne
instrumental	znamiennym			znamienną	znamiennymi
locative	znamiennym			znamiennej	znamiennych

Derived terms

noun

znamienność

Related terms

noun

znamię

Further reading

znamienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
znamienny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.