znawać
Old Polish
Verb
znawać
- to acknowledge, to recognize
- (Can we date this quote?) Ortyle sądów wyższych miast wielkopolskich z XV i XVI w., Witold Maisel, published 1959, page 23:
- Quas dedit (sc. proconsul quinque marcas)..., quando hominem detinuit al. gyal, iustum ibi cum tota communitate non colloquendo al. nye znawagyacz
-
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “znawać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish znawać. By surface analysis, znać + -wać. First attested in the 15th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzna.vat͡ɕ/
- Rhymes: -avat͡ɕ
- Syllabification: zna‧wać
Conjugation
Conjugation of znawać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | znawać | |||||
| present tense | 1st | znawam | znawamy | |||
| 2nd | znawasz | znawacie | ||||
| 3rd | znawa | znawają | ||||
| impersonal | znawa się | |||||
| past tense | 1st | znawałem | znawałam | znawaliśmy | znawałyśmy | |
| 2nd | znawałeś | znawałaś | znawaliście | znawałyście | ||
| 3rd | znawał | znawała | znawało | znawali | znawały | |
| impersonal | znawano | |||||
| future tense | 1st | będę znawał, będę znawać |
będę znawała, będę znawać |
będziemy znawali, będziemy znawać |
będziemy znawały, będziemy znawać | |
| 2nd | będziesz znawał, będziesz znawać |
będziesz znawała, będziesz znawać |
będziecie znawali, będziecie znawać |
będziecie znawały, będziecie znawać | ||
| 3rd | będzie znawał, będzie znawać |
będzie znawała, będzie znawać |
będzie znawało, będzie znawać |
będą znawali, będą znawać |
będą znawały, będą znawać | |
| impersonal | będzie znawać się | |||||
| conditional | 1st | znawałbym | znawałabym | znawalibyśmy | znawałybyśmy | |
| 2nd | znawałbyś | znawałabyś | znawalibyście | znawałybyście | ||
| 3rd | znawałby | znawałaby | znawałoby | znawaliby | znawałyby | |
| impersonal | znawano by | |||||
| imperative | 1st | niech znawam | znawajmy | |||
| 2nd | znawaj | znawajcie | ||||
| 3rd | niech znawa | niech znawają | ||||
| active adjectival participle | znawający | znawająca | znawające | znawający | znawające | |
| passive adjectival participle | znawany | znawana | znawane | znawani | znawane | |
| contemporary adverbial participle | znawając | |||||
| verbal noun | znawanie | |||||
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “znawać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “znawać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “znawać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “znawać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 582
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.