zniknąć

Polish

Etymology

From z- +‎ niknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: znik‧nąć

Verb

zniknąć pf (imperfective znikać)

  1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation
Conjugation of zniknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniknąć
future tense 1st zniknę znikniemy
2nd znikniesz znikniecie
3rd zniknie znikną
impersonal zniknie się
past tense 1st zniknąłem zniknęłam zniknęliśmy zniknęłyśmy
2nd zniknąłeś zniknęłaś zniknęliście zniknęłyście
3rd zniknął zniknęła zniknęło zniknęli zniknęły
impersonal zniknięto
conditional 1st zniknąłbym zniknęłabym zniknęlibyśmy zniknęłybyśmy
2nd zniknąłbyś zniknęłabyś zniknęlibyście zniknęłybyście
3rd zniknąłby zniknęłaby zniknęłoby zniknęliby zniknęłyby
impersonal zniknięto by
imperative 1st niech zniknę zniknijmy
2nd zniknij zniknijcie
3rd niech zniknie niech znikną
anterior adverbial participle zniknąwszy
verbal noun zniknięcie

or more rarely:

Conjugation of zniknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniknąć
future tense 1st zniknę znikniemy
2nd znikniesz znikniecie
3rd zniknie znikną
impersonal zniknie się
past tense 1st znikłem znikłam znikliśmy znikłyśmy
2nd znikłeś znikłaś znikliście znikłyście
3rd znikł znikła znikło znikli znikły
impersonal zniknięto
conditional 1st znikłbym znikłabym zniklibyśmy znikłybyśmy
2nd znikłbyś znikłabyś zniklibyście znikłybyście
3rd znikłby znikłaby znikłoby znikliby znikłyby
impersonal zniknięto by
imperative 1st niech zniknę zniknijmy
2nd zniknij zniknijcie
3rd niech zniknie niech znikną
anterior adverbial participle zniknąwszy
verbal noun zniknięcie

Further reading
  • zniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zniknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.