zniszczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ niszczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲiʂ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iʂt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: znisz‧czyć

Verb

zniszczyć pf (imperfective niszczyć)

  1. (transitive) to destroy (to damage beyond repair)
  2. (reflexive) to become destroyed

Conjugation
Conjugation of zniszczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniszczyć
future tense 1st zniszczę zniszczymy
2nd zniszczysz zniszczycie
3rd zniszczy zniszczą
impersonal zniszczy się
past tense 1st zniszczyłem zniszczyłam zniszczyliśmy zniszczyłyśmy
2nd zniszczyłeś zniszczyłaś zniszczyliście zniszczyłyście
3rd zniszczył zniszczyła zniszczyło zniszczyli zniszczyły
impersonal zniszczono
conditional 1st zniszczyłbym zniszczyłabym zniszczylibyśmy zniszczyłybyśmy
2nd zniszczyłbyś zniszczyłabyś zniszczylibyście zniszczyłybyście
3rd zniszczyłby zniszczyłaby zniszczyłoby zniszczyliby zniszczyłyby
impersonal zniszczono by
imperative 1st niech zniszczę zniszczmy
2nd zniszcz zniszczcie
3rd niech zniszczy niech zniszczą
passive adjectival participle zniszczony zniszczona zniszczone zniszczeni zniszczone
anterior adverbial participle zniszczywszy
verbal noun zniszczenie

Further reading
  • zniszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zniszczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.