zonalis
Latin
Etymology
From zōna (“zone”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /zoːˈnaː.lis/, [d̪͡z̪oːˈnäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /d͡zoˈna.lis/, [d̪͡z̪oˈnäːlis]
Adjective
zōnālis (neuter zōnāle); third-declension two-termination adjective
- Of or belonging to a zone.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | zōnālis | zōnāle | zōnālēs | zōnālia | |
| Genitive | zōnālis | zōnālium | |||
| Dative | zōnālī | zōnālibus | |||
| Accusative | zōnālem | zōnāle | zōnālēs zōnālīs |
zōnālia | |
| Ablative | zōnālī | zōnālibus | |||
| Vocative | zōnālis | zōnāle | zōnālēs | zōnālia | |
References
- “zonalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- zonalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.