zropieć

Polish

Etymology

From z- +‎ ropieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzrɔ.pjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zro‧pieć

Verb

zropieć pf (imperfective ropieć)

  1. (intransitive) to fester, to weep, to ooze

Conjugation
Conjugation of zropieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zropieć
future tense 1st zropieję zropiejemy
2nd zropiejesz zropiejecie
3rd zropieje zropieją
impersonal zropieje się
past tense 1st zropiałem zropiałam zropieliśmy zropiałyśmy
2nd zropiałeś zropiałaś zropieliście zropiałyście
3rd zropiał zropiała zropiało zropieli zropiały
impersonal zropiano
conditional 1st zropiałbym zropiałabym zropielibyśmy zropiałybyśmy
2nd zropiałbyś zropiałabyś zropielibyście zropiałybyście
3rd zropiałby zropiałaby zropiałoby zropieliby zropiałyby
impersonal zropiano by
imperative 1st niech zropieję zropiejmy
2nd zropiej zropiejcie
3rd niech zropieje niech zropieją
anterior adverbial participle zropiawszy
verbal noun zropienie

Further reading
  • zropieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zropieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.