zrzygać

Polish

Etymology

From z- +‎ rzygać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzʐɨ.ɡat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɡat͡ɕ
  • Syllabification: zrzy‧gać

Verb

zrzygać pf

  1. (reflexive, colloquial) to puke, to throw up, to vomit
    Synonym: zwymiotować

Conjugation
Conjugation of zrzygać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrzygać
future tense 1st zrzygam zrzygamy
2nd zrzygasz zrzygacie
3rd zrzyga zrzygają
impersonal zrzyga się
past tense 1st zrzygałem zrzygałam zrzygaliśmy zrzygałyśmy
2nd zrzygałeś zrzygałaś zrzygaliście zrzygałyście
3rd zrzygał zrzygała zrzygało zrzygali zrzygały
impersonal zrzygano
conditional 1st zrzygałbym zrzygałabym zrzygalibyśmy zrzygałybyśmy
2nd zrzygałbyś zrzygałabyś zrzygalibyście zrzygałybyście
3rd zrzygałby zrzygałaby zrzygałoby zrzygaliby zrzygałyby
impersonal zrzygano by
imperative 1st niech zrzygam zrzygajmy
2nd zrzygaj zrzygajcie
3rd niech zrzyga niech zrzygają
anterior adverbial participle zrzygawszy
verbal noun zrzyganie

Further reading
  • zrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zrzygać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.