zuć
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *jьzuti.
Verb
zuć pf
- (transitive) to unshoe
- Hypernyms: zemknąć, zjąć
- Przistąpiwszy żona k niemu przed starszymi zuje boty z jego nog i plunie w oblicze jego, rzekąc: Tak się stanie człowieku, ktory nie udziała domu brata swego, i będzie słynąć imię jego dom zutego.
- (please add an English translation of this quote)
- (reflexive) to unshoe oneself
- Tedy woźny s opolim miał jest ić strugą i posz<e>dł zuw się pośrod strugi z opolim.
- (please add an English translation of this quote)
Descendants
- ⇒ Polish: zzuć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zuć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
Słownik etymologiczny języka polskiego/zuć on the Polish Wikisource.Wikisource pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.