zwątpić

Polish

Etymology

From z- +‎ wątpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzvɔnt.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntpit͡ɕ
  • Syllabification: zwąt‧pić

Verb

zwątpić pf (imperfective wątpić)

  1. (intransitive) to doubt (to disbelieve, question or suspect)

Conjugation
Conjugation of zwątpić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwątpić
future tense 1st zwątpię zwątpimy
2nd zwątpisz zwątpicie
3rd zwątpi zwątpią
impersonal zwątpi się
past tense 1st zwątpiłem zwątpiłam zwątpiliśmy zwątpiłyśmy
2nd zwątpiłeś zwątpiłaś zwątpiliście zwątpiłyście
3rd zwątpił zwątpiła zwątpiło zwątpili zwątpiły
impersonal zwątpiono
conditional 1st zwątpiłbym zwątpiłabym zwątpilibyśmy zwątpiłybyśmy
2nd zwątpiłbyś zwątpiłabyś zwątpilibyście zwątpiłybyście
3rd zwątpiłby zwątpiłaby zwątpiłoby zwątpiliby zwątpiłyby
impersonal zwątpiono by
imperative 1st niech zwątpię zwątpmy
2nd zwątp zwątpcie
3rd niech zwątpi niech zwątpią
anterior adverbial participle zwątpiwszy
verbal noun zwątpienie

Derived terms
noun
adjective
adverb
  • wątpliwie
noun

Further reading
  • zwątpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwątpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.