ćwiczyć

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German zwicken, from Old High German *zwicchēn.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ɕfi.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ćwi‧czyć

Verb

ćwiczyć impf

  1. (intransitive) to exercise (perfective wyćwiczyć)
  2. (intransitive) to train, to drill
    Synonyms: szkolić, trenować
  3. (transitive, obsolete) to flog, to lash, to whip
    Synonyms: chłostać, smagać

Conjugation

Derived terms

adjective
noun
verbs
  • oćwiczyć pf
  • poćwiczyć pf
  • podćwiczyć pf
  • przećwiczyć pf
  • śćwiczyć pf
  • wćwiczyć pf
  • wyćwiczyć pf
  • zaćwiczyć pf

Further reading

  • ćwiczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ćwiczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.