časnik

See also: casnik

Serbo-Croatian

Etymology

From čȃst.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʃâːsniːk/
  • Hyphenation: čas‧nik

Noun

čȃsnīk m (Cyrillic spelling ча̑снӣк)

  1. (Croatia) officer (armed forces and navy)

Declension

Synonyms

References

  • časnik” in Hrvatski jezični portal

Slovene

Etymology

From čàs + -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʃáːsnik/

Noun

čȃsnik m inan

  1. newspaper (publication)

Inflection

Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. čásnik
gen. sing. čásnika
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
čásnik čásnika čásniki
genitive
(rodȋlnik)
čásnika čásnikov čásnikov
dative
(dajȃlnik)
čásniku čásnikoma čásnikom
accusative
(tožȋlnik)
čásnik čásnika čásnike
locative
(mẹ̑stnik)
čásniku čásnikih čásnikih
instrumental
(orọ̑dnik)
čásnikom čásnikoma čásniki

Further reading

  • časnik”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.