świrnięty

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

IPA^(key): /ɕfirˈɲɛn.tɨ/
Rhymes: -ɛntɨ
Syllabification: świr‧nię‧ty

Adjective

świrnięty (not comparable)

(colloquial) bonkers, insane, nuts, wacko

Declension

Declension of świrnięty

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	świrnięty		świrnięte	świrnięta	świrnięci	świrnięte
genitive	świrniętego			świrniętej	świrniętych
dative	świrniętemu			świrniętej	świrniętym
accusative	świrniętego	świrnięty	świrnięte	świrniętą	świrniętych	świrnięte
instrumental	świrniętym			świrniętą	świrniętymi
locative	świrniętym			świrniętej	świrniętych

Related terms

adjective

świrowaty

noun

świr

verbs

świrować impf
ześwirować pf

Further reading

świrnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
świrnięty in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.