απειλή
See also: ἀπειλή
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀπειλή (apeilḗ).
Declension
declension of απειλή
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | απειλή • | απειλές • |
| genitive | απειλής • | απειλών • |
| accusative | απειλή • | απειλές • |
| vocative | απειλή • | απειλές • |
Derived terms
- απειλητικά (apeilitiká, “threateningly”)
- απειλητικός (apeilitikós, “threatening”, adjective)
- απειλούμαι (apeiloúmai, “to be threatened”)
- απειλώ (apeiló, “I threaten”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.