αόριστος
See also: ἀόριστος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀόριστος (aóristos).
Adjective
αόριστος • (aóristos) m (feminine αόριστη, neuter αόριστο)
- vague
- (grammar) indefinite
- αόριστο άρθρο· αόριστη αντωνυμία ― aóristo árthro; aóristi antonymía ― indefinite article; indefinite pronoun
- (grammar) preterite
Declension
Declension of αόριστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αόριστος • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστοι • | αόριστες • | αόριστα • |
| genitive | αόριστου • | αόριστης • | αόριστου • | αόριστων • | αόριστων • | αόριστων • |
| accusative | αόριστο • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστους • | αόριστες • | αόριστα • |
| vocative | αόριστε • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστοι • | αόριστες • | αόριστα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αόριστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αόριστος, etc.) | |||||
Related terms
- αόρ. (aór., abbrev.)
- αόριστ. (aórist., abbrev.)
- αοριστία f (aoristía, “vagueness”)
- αοριστίες f pl (aoristíes, “vague words”)
- αοριστολογία f (aoristología, “generalities, vagueness”)
- αοριστολογικός (aoristologikós, “ambiguous,vague”)
- αοριστολογώ (aoristologó, “to be vague”)
Noun
αόριστος • (aóristos) m (plural αόριστοι)
- (grammar) aorist, past tense, simple past, perfective past
Declension
Further reading
αόριστος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.