εποχή

See also: ἐποχή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐποχή (epokhḗ).

Pronunciation

IPA^(key): /e.poˈçi/
Hyphenation: ε‧πο‧χή

Noun

εποχή • (epochí) f (plural εποχές)

age, epoch, season
Εποχή του Λίθου ― Epochí tou Líthou ― Stone Age

Synonym: σεζόν (sezón)
(philosophy) epoche (the suspension of judgment)

Declension

declension of εποχή

case \ number	singular	plural
nominative	εποχή •	εποχές •
genitive	εποχής •	εποχών •
accusative	εποχή •	εποχές •
vocative	εποχή •	εποχές •

Coordinate terms

άνοιξη f (ánoixi, “spring”)
έαρ f (éar, “spring”)
θέρος n (théros, “summer, harvest”)
καλοκαίρι n (kalokaíri, “summer”)
φθινόπωρο n (fthinóporo, “autumn, fall”)
χειμώνας m (cheimónas, “winter”)

Further reading

εποχή - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.