κλέφτης

From Byzantine Greek κλέφτης (kléphtēs) from the ancient Ancient Greek κλέπτης (kléptēs) with [pt] > [ft].

• IPA^(key): /ˈkle.ftis/
• Hyphenation: κλέ‧φτης

κλέφτης • (kléftis) m (plural κλέφτες, feminine κλέφτρα)

1. thief, stealer
2. (history) klepht (member of an armed group of men who took refuge in the mountains, lived by stealing and fought against the Ottomans)

   Synonym: αρματολός (armatolós)

sense: thief

• αντικλεπτικός (antikleptikós, “antitheft”)
• αρχικλέφτης m (archikléftis, “archthief”), αρχικλέφταρος m (archikléftaros)
• κατσικοκλέφτης m (katsikokléftis)
• ζωοκλέφτης m (zookléftis)
• κλεπτο- (klepto-), κλεπτ- (klept-) compounds
• κλεφτάκος m (kleftákos, “petty thief”), κλεφτράκος m (kleftrákos) (diminutive)
• κλεφταράς m (kleftarás) (augmentative)
• κλεφτοκοτάς m (kleftokotás)
• κλεφτός (kleftós)
• κλεφτοφάναρο n (kleftofánaro)
• κλεφτρόνι n (kleftróni, “petty thief”)
• κλεψι- (klepsi-), κλεψί- (klepsí-) compounds
• κλεψιά f (klepsiá, “theft”)
• κλεψιμαίικος (klepsimaíikos) (colloquial)
• κλέψιμο m (klépsimo, “theft”)
• κλοπή f (klopí, “theft”)
• χαρτοκλέφτης m (chartokléftis)

sense: klepht

• κλέφτικα (kléftika, adverb)
• κλέφτικο n (kléftiko, “kleftiko”) (food)
• κλέφτικος (kléftikos, “of the klephts”)
• κλεφτοπόλεμος m (kleftopólemos, “querilla warfare, by striking and fleeing in the klepht style”)
• κλεφτόπουλο n (kleftópoulo, “a young kelpht”)
• κλεφτουριά f (kleftouriá, “the klephts”) (collective)
• πρωτοκλέφτης m (protokléftis, “proto-klepht, leader of klephts”)

And see κλέβω (klévo, “steal”)

• κλέφτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el