μίμνω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *men-. Cognates include Hittite 𒈪𒅎𒈠𒄿 (mi-im-ma-i, “to refuse, decline”, 3sg.pres.act.).

Pronunciation
 

Verb

μίμνω • (mímnō)

  1. I stay
  2. I wait for

Conjugation
   Present: μίμνω, μίμνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μίμνω μίμνεις μίμνει μίμνετον μίμνετον μίμνομεν μίμνετε μίμνουσῐ(ν)
subjunctive μίμνω μίμνῃς μίμνῃ μίμνητον μίμνητον μίμνωμεν μίμνητε μίμνωσῐ(ν)
optative μίμνοιμῐ μίμνοις μίμνοι μίμνοιτον μιμνοίτην μίμνοιμεν μίμνοιτε μίμνοιεν
imperative   μῖμνε μιμνέτω μίμνετον μιμνέτων   μίμνετε μιμνόντων
middle/
passive		 indicative μίμνομαι μίμνῃ,
μίμνει		 μίμνεται μίμνεσθον μίμνεσθον μιμνόμεθᾰ μίμνεσθε μίμνονται
subjunctive μίμνωμαι μίμνῃ μίμνηται μίμνησθον μίμνησθον μιμνώμεθᾰ μίμνησθε μίμνωνται
optative μιμνοίμην μίμνοιο μίμνοιτο μίμνοισθον μιμνοίσθην μιμνοίμεθᾰ μίμνοισθε μίμνοιντο
imperative   μίμνου μιμνέσθω μίμνεσθον μιμνέσθων   μίμνεσθε μιμνέσθων
active middle/passive
infinitive μίμνειν μίμνεσθαι
participle m μίμνων μιμνόμενος
f μίμνουσᾰ μιμνομένη
n μῖμνον μιμνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔμιμνον, ἐμιμνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμιμνον ἔμιμνες ἔμιμνε(ν) ἐμίμνετον ἐμιμνέτην ἐμίμνομεν ἐμίμνετε ἔμιμνον
middle/
passive		 indicative ἐμιμνόμην ἐμίμνου ἐμίμνετο ἐμίμνεσθον ἐμιμνέσθην ἐμιμνόμεθᾰ ἐμίμνεσθε ἐμίμνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: μίμνασκον, μιμνασκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μίμνασκον μίμνασκες μίμνασκε(ν) μιμνάσκετον μιμνασκέτην μιμνάσκομεν μιμνάσκετε μίμνασκον
middle/
passive		 indicative μιμνασκόμην μιμνάσκου μιμνάσκετο μιμνάσκεσθον μιμνασκέσθην μιμνασκόμε(σ)θᾰ μιμνάσκεσθε μιμνάσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

See μένω (ménō) for other tenses.

Further reading
  • “μίμνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • μίμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • μίμνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “μίμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “μίμνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.