μεθύω
Ancient Greek
Pronunciantion
- (5th BCE Attic) IPA(key): /me.tʰý.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mɛˈtʰy.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /meˈθy.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /meˈθy.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /meˈθi.o/
Inflection
Present: μεθύω, μεθύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | μεθύω | μεθύεις | μεθύει | μεθύετον | μεθύετον | μεθύομεν | μεθύετε | μεθύουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | μεθύω | μεθύῃς | μεθύῃ | μεθύητον | μεθύητον | μεθύωμεν | μεθύητε | μεθύωσῐ(ν) | |||||
| optative | μεθύοιμῐ | μεθύοις | μεθύοι | μεθύοιτον | μεθυοίτην | μεθύοιμεν | μεθύοιτε | μεθύοιεν | |||||
| imperative | μέθυε | μεθυέτω | μεθύετον | μεθυέτων | μεθύετε | μεθυόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | μεθύομαι | μεθύῃ, μεθύει |
μεθύεται | μεθύεσθον | μεθύεσθον | μεθυόμεθᾰ | μεθύεσθε | μεθύονται | ||||
| subjunctive | μεθύωμαι | μεθύῃ | μεθύηται | μεθύησθον | μεθύησθον | μεθυώμεθᾰ | μεθύησθε | μεθύωνται | |||||
| optative | μεθυοίμην | μεθύοιο | μεθύοιτο | μεθύοισθον | μεθυοίσθην | μεθυοίμεθᾰ | μεθύοισθε | μεθύοιντο | |||||
| imperative | μεθύου | μεθυέσθω | μεθύεσθον | μεθυέσθων | μεθύεσθε | μεθυέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | μεθύειν | μεθύεσθαι | |||||||||||
| participle | m | μεθύων | μεθυόμενος | ||||||||||
| f | μεθύουσᾰ | μεθυομένη | |||||||||||
| n | μεθῦον | μεθυόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.