σύμπτωση
Greek
Etymology
From Ancient Greek σύμπτωσις (súmptōsis), from σῠν- (sun-) + πτῶσις (ptôsis) (from πίπτω (píptō)).
Declension
declension of σύμπτωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| genitive | σύμπτωσης • | συμπτώσεων • | |
| accusative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| vocative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: συμπτώσεως • | |||
Related terms
- συμπίπτω (sympípto)
- συμπτωματικός (symptomatikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.