дѧковати

Old Ruthenian

Alternative forms

  • дꙗ́ковати, дїа́ковати, диѧ́ковати, дьѧ́ковати, дѣ́ковати, diákowati, дѧ́коват, дѧ́ковать, дѧ́кувати
  • де́ковати

Etymology

Borrowed from Old Polish dziękować.[1][2][3] By surface analysis, дѧ́ка + -овати.

Verb

дѧ́ковати (transliteration needed) impf

  1. to thank

Derived terms

Old Ruthenian terms derived from the Proto-Indo-European root *teng-‎ (0 c, 6 e)

Descendants

  • Belarusian: дзя́каваць (dzjákavacʹ)
  • Rusyn: дя́ковати (djákovaty)
  • Ukrainian: дя́кувати (djákuvaty), дя́чувати (djáčuvaty); дє́кувати (djékuvaty) (dialectal)
  • Russian: дя́кувать (djákuvatʹ), дя́кать (djákatʹ) (dialectal)

References

  1. Melnychuk, O. S., editor (1985), дя́ка”, in Етимологічний словник української мови [Etymological Dictionary of the Ukrainian Language] (in Ukrainian), volume 2 (Д – Копці), Kyiv: Naukova Dumka, page 153
  2. Martynaŭ, V. U., editor (1985), дзя́каваць”, in Этымалагічны слоўнік беларускай мовы [Etymological Dictionary of the Belarusian Language] (in Belarusian), volume 3 (га! – інчэ́), Minsk: Navuka i technika
  3. Anikin, A. E. (2021), дя́кать”, in Русский этимологический словарь [Russian Etymological Dictionary] (in Russian), issue 15 (друг – еренга), Moscow: Nestor-Historia, →ISBN, page 221

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.