конус

Bulgarian

Повърхност на конус

Etymology

Mathematical term from Latin cōnus, a transliteration of Ancient Greek κῶνος (kônos, pine cone).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɔnʊs]

Noun

ко́нус (kónus) m (related adjective ко́нусов)

  1. (geometry) cone

Declension

Derived terms

See also

References

  • конус in Rečnik na bǎlgarskija ezik (Institut za bǎlgarski ezik)
  • конус in Rečnik na bǎlgarskija ezik (Čitanka.Info)

Kazakh

Cyrillic конус (konus)
Arabic كونۋس
Latin

Etymology

Borrowed from Russian конус (konus), from Latin conus (cone, wedge, peak), from Ancient Greek κῶνος (kônos, cone, spinning top, pine cone).

Noun

конус (konus)

  1. (geometry) cone

Macedonian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɔnus]
  • (file)

Noun

конус (konus) m (related adjective конусен)

  1. cone

Declension

Russian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkonʊs]

Noun

ко́нус (kónus) m inan (genitive ко́нуса, nominative plural ко́нусы, genitive plural ко́нусов)

  1. cone

Declension

Descendants

  • Kazakh: конус (konus)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.