հիասթափեցնել
Armenian
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [hijɑstʰɑpʰɛt͡sʰˈnɛl]
- (Western Armenian, standard) IPA(key): [hijɑstʰɑpʰɛt͡sʰəˈnɛl]
Verb
հիասթափեցնել • (hiastʿapʿecʿnel)
- causative of հիասթափել (hiastʿapʿel): to disappoint, to let down
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | հիասթափեցնել (hiastʿapʿecʿnel) | imperfective converb | հիասթափեցնում (hiastʿapʿecʿnum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | հիասթափեցվել (hiastʿapʿecʿvel) | simultaneous converb | հիասթափեցնելիս (hiastʿapʿecʿnelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | հիասթափեցրել (hiastʿapʿecʿrel) | ||||
| aorist stem | հիասթափեցր- (hiastʿapʿecʿr-) | future converb I | հիասթափեցնելու (hiastʿapʿecʿnelu) | ||||
| resultative participle | հիասթափեցրած (hiastʿapʿecʿrac) | future converb II | հիասթափեցնելիք (hiastʿapʿecʿnelikʿ) | ||||
| subject participle | հիասթափեցնող (hiastʿapʿecʿnoł) | connegative converb | հիասթափեցնի (hiastʿapʿecʿni) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հիասթափեցնում եմ (hiastʿapʿecʿnum em) | հիասթափեցնում ես (hiastʿapʿecʿnum es) | հիասթափեցնում է (hiastʿapʿecʿnum ē) | հիասթափեցնում ենք (hiastʿapʿecʿnum enkʿ) | հիասթափեցնում եք (hiastʿapʿecʿnum ekʿ) | հիասթափեցնում են (hiastʿapʿecʿnum en) | |
| past imperfective | հիասթափեցնում էի (hiastʿapʿecʿnum ēi) | հիասթափեցնում էիր (hiastʿapʿecʿnum ēir) | հիասթափեցնում էր (hiastʿapʿecʿnum ēr) | հիասթափեցնում էինք (hiastʿapʿecʿnum ēinkʿ) | հիասթափեցնում էիք (hiastʿapʿecʿnum ēikʿ) | հիասթափեցնում էին (hiastʿapʿecʿnum ēin) | |
| future | հիասթափեցնելու եմ (hiastʿapʿecʿnelu em) | հիասթափեցնելու ես (hiastʿapʿecʿnelu es) | հիասթափեցնելու է (hiastʿapʿecʿnelu ē) | հիասթափեցնելու ենք (hiastʿapʿecʿnelu enkʿ) | հիասթափեցնելու եք (hiastʿapʿecʿnelu ekʿ) | հիասթափեցնելու են (hiastʿapʿecʿnelu en) | |
| past future | հիասթափեցնելու էի (hiastʿapʿecʿnelu ēi) | հիասթափեցնելու էիր (hiastʿapʿecʿnelu ēir) | հիասթափեցնելու էր (hiastʿapʿecʿnelu ēr) | հիասթափեցնելու էինք (hiastʿapʿecʿnelu ēinkʿ) | հիասթափեցնելու էիք (hiastʿapʿecʿnelu ēikʿ) | հիասթափեցնելու էին (hiastʿapʿecʿnelu ēin) | |
| present perfect | հիասթափեցրել եմ (hiastʿapʿecʿrel em) | հիասթափեցրել ես (hiastʿapʿecʿrel es) | հիասթափեցրել է (hiastʿapʿecʿrel ē) | հիասթափեցրել ենք (hiastʿapʿecʿrel enkʿ) | հիասթափեցրել եք (hiastʿapʿecʿrel ekʿ) | հիասթափեցրել են (hiastʿapʿecʿrel en) | |
| pluperfect | հիասթափեցրել էի (hiastʿapʿecʿrel ēi) | հիասթափեցրել էիր (hiastʿapʿecʿrel ēir) | հիասթափեցրել էր (hiastʿapʿecʿrel ēr) | հիասթափեցրել էինք (hiastʿapʿecʿrel ēinkʿ) | հիասթափեցրել էիք (hiastʿapʿecʿrel ēikʿ) | հիասթափեցրել էին (hiastʿapʿecʿrel ēin) | |
| aorist (past perfective) | հիասթափեցրի, հիասթափեցրեցի* (hiastʿapʿecʿri, hiastʿapʿecʿrecʿi*) | հիասթափեցրիր, հիասթափեցրեցիր* (hiastʿapʿecʿrir, hiastʿapʿecʿrecʿir*) | հիասթափեցրեց (hiastʿapʿecʿrecʿ) | հիասթափեցրինք, հիասթափեցրեցինք* (hiastʿapʿecʿrinkʿ, hiastʿapʿecʿrecʿinkʿ*) | հիասթափեցրիք, հիասթափեցրեցիք* (hiastʿapʿecʿrikʿ, hiastʿapʿecʿrecʿikʿ*) | հիասթափեցրին, հիասթափեցրեցին* (hiastʿapʿecʿrin, hiastʿapʿecʿrecʿin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հիասթափեցնեմ (hiastʿapʿecʿnem) | հիասթափեցնես (hiastʿapʿecʿnes) | հիասթափեցնի (hiastʿapʿecʿni) | հիասթափեցնենք (hiastʿapʿecʿnenkʿ) | հիասթափեցնեք (hiastʿapʿecʿnekʿ) | հիասթափեցնեն (hiastʿapʿecʿnen) | |
| past | հիասթափեցնեի (hiastʿapʿecʿnei) | հիասթափեցնեիր (hiastʿapʿecʿneir) | հիասթափեցներ (hiastʿapʿecʿner) | հիասթափեցնեինք (hiastʿapʿecʿneinkʿ) | հիասթափեցնեիք (hiastʿapʿecʿneikʿ) | հիասթափեցնեին (hiastʿapʿecʿnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհիասթափեցնեմ (khiastʿapʿecʿnem) | կհիասթափեցնես (khiastʿapʿecʿnes) | կհիասթափեցնի (khiastʿapʿecʿni) | կհիասթափեցնենք (khiastʿapʿecʿnenkʿ) | կհիասթափեցնեք (khiastʿapʿecʿnekʿ) | կհիասթափեցնեն (khiastʿapʿecʿnen) | |
| past | կհիասթափեցնեի (khiastʿapʿecʿnei) | կհիասթափեցնեիր (khiastʿapʿecʿneir) | կհիասթափեցներ (khiastʿapʿecʿner) | կհիասթափեցնեինք (khiastʿapʿecʿneinkʿ) | կհիասթափեցնեիք (khiastʿapʿecʿneikʿ) | կհիասթափեցնեին (khiastʿapʿecʿnein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հիասթափեցրո՛ւ, հիասթափեցրա՛* (hiastʿapʿecʿrú, hiastʿapʿecʿrá*) | — | — | հիասթափեցրե՛ք (hiastʿapʿecʿrékʿ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չհիասթափեցնել (čʿhiastʿapʿecʿnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհիասթափեցրած (čʿhiastʿapʿecʿrac) | ||||||
| subject participle | չհիասթափեցնող (čʿhiastʿapʿecʿnoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ հիասթափեցնում (čʿem hiastʿapʿecʿnum) | չես հիասթափեցնում (čʿes hiastʿapʿecʿnum) | չի հիասթափեցնում (čʿi hiastʿapʿecʿnum) | չենք հիասթափեցնում (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿnum) | չեք հիասթափեցնում (čʿekʿ hiastʿapʿecʿnum) | չեն հիասթափեցնում (čʿen hiastʿapʿecʿnum) | |
| past imperfective | չէի հիասթափեցնում (čʿēi hiastʿapʿecʿnum) | չէիր հիասթափեցնում (čʿēir hiastʿapʿecʿnum) | չէր հիասթափեցնում (čʿēr hiastʿapʿecʿnum) | չէինք հիասթափեցնում (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿnum) | չէիք հիասթափեցնում (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿnum) | չէին հիասթափեցնում (čʿēin hiastʿapʿecʿnum) | |
| future | չեմ հիասթափեցնելու (čʿem hiastʿapʿecʿnelu) | չես հիասթափեցնելու (čʿes hiastʿapʿecʿnelu) | չի հիասթափեցնելու (čʿi hiastʿapʿecʿnelu) | չենք հիասթափեցնելու (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿnelu) | չեք հիասթափեցնելու (čʿekʿ hiastʿapʿecʿnelu) | չեն հիասթափեցնելու (čʿen hiastʿapʿecʿnelu) | |
| past future | չէի հիասթափեցնելու (čʿēi hiastʿapʿecʿnelu) | չէիր հիասթափեցնելու (čʿēir hiastʿapʿecʿnelu) | չէր հիասթափեցնելու (čʿēr hiastʿapʿecʿnelu) | չէինք հիասթափեցնելու (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿnelu) | չէիք հիասթափեցնելու (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿnelu) | չէին հիասթափեցնելու (čʿēin hiastʿapʿecʿnelu) | |
| present perfect | չեմ հիասթափեցրել (čʿem hiastʿapʿecʿrel) | չես հիասթափեցրել (čʿes hiastʿapʿecʿrel) | չի հիասթափեցրել (čʿi hiastʿapʿecʿrel) | չենք հիասթափեցրել (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿrel) | չեք հիասթափեցրել (čʿekʿ hiastʿapʿecʿrel) | չեն հիասթափեցրել (čʿen hiastʿapʿecʿrel) | |
| pluperfect | չէի հիասթափեցրել (čʿēi hiastʿapʿecʿrel) | չէիր հիասթափեցրել (čʿēir hiastʿapʿecʿrel) | չէր հիասթափեցրել (čʿēr hiastʿapʿecʿrel) | չէինք հիասթափեցրել (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿrel) | չէիք հիասթափեցրել (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿrel) | չէին հիասթափեցրել (čʿēin hiastʿapʿecʿrel) | |
| aorist (past perfective) | չհիասթափեցրի, չհիասթափեցրեցի* (čʿhiastʿapʿecʿri, čʿhiastʿapʿecʿrecʿi*) | չհիասթափեցրիր, չհիասթափեցրեցիր* (čʿhiastʿapʿecʿrir, čʿhiastʿapʿecʿrecʿir*) | չհիասթափեցրեց (čʿhiastʿapʿecʿrecʿ) | չհիասթափեցրինք, չհիասթափեցրեցինք* (čʿhiastʿapʿecʿrinkʿ, čʿhiastʿapʿecʿrecʿinkʿ*) | չհիասթափեցրիք, չհիասթափեցրեցիք* (čʿhiastʿapʿecʿrikʿ, čʿhiastʿapʿecʿrecʿikʿ*) | չհիասթափեցրին, չհիասթափեցրեցին* (čʿhiastʿapʿecʿrin, čʿhiastʿapʿecʿrecʿin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չհիասթափեցնեմ (čʿhiastʿapʿecʿnem) | չհիասթափեցնես (čʿhiastʿapʿecʿnes) | չհիասթափեցնի (čʿhiastʿapʿecʿni) | չհիասթափեցնենք (čʿhiastʿapʿecʿnenkʿ) | չհիասթափեցնեք (čʿhiastʿapʿecʿnekʿ) | չհիասթափեցնեն (čʿhiastʿapʿecʿnen) | |
| past | չհիասթափեցնեի (čʿhiastʿapʿecʿnei) | չհիասթափեցնեիր (čʿhiastʿapʿecʿneir) | չհիասթափեցներ (čʿhiastʿapʿecʿner) | չհիասթափեցնեինք (čʿhiastʿapʿecʿneinkʿ) | չհիասթափեցնեիք (čʿhiastʿapʿecʿneikʿ) | չհիասթափեցնեին (čʿhiastʿapʿecʿnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ հիասթափեցնի (čʿem hiastʿapʿecʿni) | չես հիասթափեցնի (čʿes hiastʿapʿecʿni) | չի հիասթափեցնի (čʿi hiastʿapʿecʿni) | չենք հիասթափեցնի (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿni) | չեք հիասթափեցնի (čʿekʿ hiastʿapʿecʿni) | չեն հիասթափեցնի (čʿen hiastʿapʿecʿni) | |
| past | չէի հիասթափեցնի (čʿēi hiastʿapʿecʿni) | չէիր հիասթափեցնի (čʿēir hiastʿapʿecʿni) | չէր հիասթափեցնի (čʿēr hiastʿapʿecʿni) | չէինք հիասթափեցնի (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿni) | չէիք հիասթափեցնի (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿni) | չէին հիասթափեցնի (čʿēin hiastʿapʿecʿni) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հիասթափեցրու, մի՛ հիասթափեցրա* (mí hiastʿapʿecʿru, mí hiastʿapʿecʿra*) | — | — | մի՛ հիասթափեցրեք (mí hiastʿapʿecʿrekʿ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հիասթափեցնել (hiastʿapʿecʿnel) | |||
| dative | հիասթափեցնելու (hiastʿapʿecʿnelu) | |||
| ablative | հիասթափեցնելուց (hiastʿapʿecʿnelucʿ) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելով (hiastʿapʿecʿnelov) | |||
| locative | հիասթափեցնելում (hiastʿapʿecʿnelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | հիասթափեցնելը/հիասթափեցնելն (hiastʿapʿecʿnelə/hiastʿapʿecʿneln) | |||
| dative | հիասթափեցնելուն (hiastʿapʿecʿnelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելս (hiastʿapʿecʿnels) | |||
| dative | հիասթափեցնելուս (hiastʿapʿecʿnelus) | |||
| ablative | հիասթափեցնելուցս (hiastʿapʿecʿnelucʿs) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովս (hiastʿapʿecʿnelovs) | |||
| locative | հիասթափեցնելումս (hiastʿapʿecʿnelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելդ (hiastʿapʿecʿneld) | |||
| dative | հիասթափեցնելուդ (hiastʿapʿecʿnelud) | |||
| ablative | հիասթափեցնելուցդ (hiastʿapʿecʿnelucʿd) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովդ (hiastʿapʿecʿnelovd) | |||
| locative | հիասթափեցնելումդ (hiastʿapʿecʿnelumd) | |||
conjugation (Western Armenian)
| infinitive | հիասթափեցնել (hiastʿapʿecʿnel) | evidential participle | հիասթափեցուցեր (hiastʿapʿecʿucʿer) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | հիասթափեցուիլ (hiastʿapʿecʿuil) | future converb 1 | հիասթափեցնելու (hiastʿapʿecʿnelu) | ||||
| causative | — | future converb 2 | հիասթափեցնելիք (hiastʿapʿecʿnelikʿ) | ||||
| aorist stem | հիասթափեցուց- (hiastʿapʿecʿucʿ-) | connegative converb (present) | հիասթափեցներ (hiastʿapʿecʿner) | ||||
| resultative participle | հիասթափեցուցած (hiastʿapʿecʿucʿac) | connegative converb (past imperfect) | հիասթափեցներ (hiastʿapʿecʿner) | ||||
| subject participle | հիասթափեցնող (hiastʿapʿecʿnoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | կը հիասթափեցնեմ (kə hiastʿapʿecʿnem) | կը հիասթափեցնես (kə hiastʿapʿecʿnes) | կը հիասթափեցնէ (kə hiastʿapʿecʿnē) | կը հիասթափեցնենք (kə hiastʿapʿecʿnenkʿ) | կը հիասթափեցնէք (kə hiastʿapʿecʿnēkʿ) | կը հիասթափեցնեն (kə hiastʿapʿecʿnen) | |
| past imperfective | կը հիասթափեցնէի (kə hiastʿapʿecʿnēi) | կը հիասթափեցնէիր (kə hiastʿapʿecʿnēir) | կը հիասթափեցնէր (kə hiastʿapʿecʿnēr) | կը հիասթափեցնէինք (kə hiastʿapʿecʿnēinkʿ) | կը հիասթափեցնէիք (kə hiastʿapʿecʿnēikʿ) | կը հիասթափեցնէին (kə hiastʿapʿecʿnēin) | |
| future | պիտի հիասթափեցնեմ (piti hiastʿapʿecʿnem) | պիտի հիասթափեցնես (piti hiastʿapʿecʿnes) | պիտի հիասթափեցնէ (piti hiastʿapʿecʿnē) | պիտի հիասթափեցնենք (piti hiastʿapʿecʿnenkʿ) | պիտի հիասթափեցնէք (piti hiastʿapʿecʿnēkʿ) | պիտի հիասթափեցնեն (piti hiastʿapʿecʿnen) | |
| past future | պիտի հիասթափեցնէի (piti hiastʿapʿecʿnēi) | պիտի հիասթափեցնէիր (piti hiastʿapʿecʿnēir) | պիտի հիասթափեցնէր (piti hiastʿapʿecʿnēr) | պիտի հիասթափեցնէինք (piti hiastʿapʿecʿnēinkʿ) | պիտի հիասթափեցնէիք (piti hiastʿapʿecʿnēikʿ) | պիտի հիասթափեցնէին (piti hiastʿapʿecʿnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | հիասթափեցուցած եմ (hiastʿapʿecʿucʿac em) | հիասթափեցուցած ես (hiastʿapʿecʿucʿac es) | հիասթափեցուցած է (hiastʿapʿecʿucʿac ē) | հիասթափեցուցած ենք (hiastʿapʿecʿucʿac enkʿ) | հիասթափեցուցած էք (hiastʿapʿecʿucʿac ēkʿ) | հիասթափեցուցած են (hiastʿapʿecʿucʿac en) | |
| pluperfect (non-evidential) | հիասթափեցուցած էի (hiastʿapʿecʿucʿac ēi) | հիասթափեցուցած էիր (hiastʿapʿecʿucʿac ēir) | հիասթափեցուցած էր (hiastʿapʿecʿucʿac ēr) | հիասթափեցուցած էինք (hiastʿapʿecʿucʿac ēinkʿ) | հիասթափեցուցած էիք (hiastʿapʿecʿucʿac ēikʿ) | հիասթափեցուցած էին (hiastʿapʿecʿucʿac ēin) | |
| present perfect (evidential) | հիասթափեցուցեր եմ (hiastʿapʿecʿucʿer em) | հիասթափեցուցեր ես (hiastʿapʿecʿucʿer es) | հիասթափեցուցեր է (hiastʿapʿecʿucʿer ē) | հիասթափեցուցեր ենք (hiastʿapʿecʿucʿer enkʿ) | հիասթափեցուցեր էք (hiastʿapʿecʿucʿer ēkʿ) | հիասթափեցուցեր են (hiastʿapʿecʿucʿer en) | |
| pluperfect (evidential) | հիասթափեցուցեր էի (hiastʿapʿecʿucʿer ēi) | հիասթափեցուցեր էիր (hiastʿapʿecʿucʿer ēir) | հիասթափեցուցեր էր (hiastʿapʿecʿucʿer ēr) | հիասթափեցուցեր էինք (hiastʿapʿecʿucʿer ēinkʿ) | հիասթափեցուցեր էիք (hiastʿapʿecʿucʿer ēikʿ) | հիասթափեցուցեր էին (hiastʿapʿecʿucʿer ēin) | |
| aorist (past perfective) | հիասթափեցուցի (hiastʿapʿecʿucʿi) | հիասթափեցուցիր (hiastʿapʿecʿucʿir) | հիասթափեցուց (hiastʿapʿecʿucʿ) | հիասթափեցուցինք (hiastʿapʿecʿucʿinkʿ) | հիասթափեցուցիք (hiastʿapʿecʿucʿikʿ) | հիասթափեցուցին (hiastʿapʿecʿucʿin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | հիասթափեցնեմ (hiastʿapʿecʿnem) | հիասթափեցնես (hiastʿapʿecʿnes) | հիասթափեցնէ (hiastʿapʿecʿnē) | հիասթափեցնենք (hiastʿapʿecʿnenkʿ) | հիասթափեցնէք (hiastʿapʿecʿnēkʿ) | հիասթափեցնեն (hiastʿapʿecʿnen) | |
| past | հիասթափեցնէի (hiastʿapʿecʿnēi) | հիասթափեցնէիր (hiastʿapʿecʿnēir) | հիասթափեցնէր (hiastʿapʿecʿnēr) | հիասթափեցնէինք (hiastʿapʿecʿnēinkʿ) | հիասթափեցնէիք (hiastʿapʿecʿnēikʿ) | հիասթափեցնէին (hiastʿapʿecʿnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հիասթափեցո՛ւր (hiastʿapʿecʿúr) | — | — | հիասթափեցուցէ՛ք (hiastʿapʿecʿucʿḗkʿ) | — | ||
negative conjugation (Western Armenian)
| infinitive | չհիասթափեցնել (čʿhiastʿapʿecʿnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհիասթափեցուցած (čʿhiastʿapʿecʿucʿac) | ||||||
| subject participle | չհիասթափեցնող (čʿhiastʿapʿecʿnoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չեմ հիասթափեցներ (čʿem hiastʿapʿecʿner) | չես հիասթափեցներ (čʿes hiastʿapʿecʿner) | չի հիասթափեցներ (čʿi hiastʿapʿecʿner) | չենք հիասթափեցներ (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿner) | չէք հիասթափեցներ (čʿēkʿ hiastʿapʿecʿner) | չեն հիասթափեցներ (čʿen hiastʿapʿecʿner) | |
| past imperfective | չէի հիասթափեցներ (čʿēi hiastʿapʿecʿner) | չէիր հիասթափեցներ (čʿēir hiastʿapʿecʿner) | չէր հիասթափեցներ (čʿēr hiastʿapʿecʿner) | չէինք հիասթափեցներ (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿner) | չէիք հիասթափեցներ (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿner) | չէին հիասթափեցներ (čʿēin hiastʿapʿecʿner) | |
| future | պիտի չհիասթափեցնեմ (piti čʿhiastʿapʿecʿnem) | պիտի չհիասթափեցնես (piti čʿhiastʿapʿecʿnes) | պիտի չհիասթափեցնէ (piti čʿhiastʿapʿecʿnē) | պիտի չհիասթափեցնենք (piti čʿhiastʿapʿecʿnenkʿ) | պիտի չհիասթափեցնէք (piti čʿhiastʿapʿecʿnēkʿ) | պիտի չհիասթափեցնեն (piti čʿhiastʿapʿecʿnen) | |
| past future | պիտի չհիասթափեցնէի (piti čʿhiastʿapʿecʿnēi) | պիտի չհիասթափեցնէիր (piti čʿhiastʿapʿecʿnēir) | պիտի չհիասթափեցնէր (piti čʿhiastʿapʿecʿnēr) | պիտի չհիասթափեցնէինք (piti čʿhiastʿapʿecʿnēinkʿ) | պիտի չհիասթափեցնէիք (piti čʿhiastʿapʿecʿnēikʿ) | պիտի չհիասթափեցնէին (piti čʿhiastʿapʿecʿnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | չեմ հիասթափեցուցած (čʿem hiastʿapʿecʿucʿac) | չես հիասթափեցուցած (čʿes hiastʿapʿecʿucʿac) | չէ հիասթափեցուցած (čʿē hiastʿapʿecʿucʿac) | չենք հիասթափեցուցած (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿucʿac) | չէք հիասթափեցուցած (čʿēkʿ hiastʿapʿecʿucʿac) | չեն հիասթափեցուցած (čʿen hiastʿapʿecʿucʿac) | |
| pluperfect (non-evidential) | չէի հիասթափեցուցած (čʿēi hiastʿapʿecʿucʿac) | չէիր հիասթափեցուցած (čʿēir hiastʿapʿecʿucʿac) | չէր հիասթափեցուցած (čʿēr hiastʿapʿecʿucʿac) | չէինք հիասթափեցուցած (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿucʿac) | չէիք հիասթափեցուցած (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿucʿac) | չէին հիասթափեցուցած (čʿēin hiastʿapʿecʿucʿac) | |
| present perfect (evidential) | չեմ հիասթափեցուցեր (čʿem hiastʿapʿecʿucʿer) | չես հիասթափեցուցեր (čʿes hiastʿapʿecʿucʿer) | չէ հիասթափեցուցեր (čʿē hiastʿapʿecʿucʿer) | չենք հիասթափեցուցեր (čʿenkʿ hiastʿapʿecʿucʿer) | չէք հիասթափեցուցեր (čʿēkʿ hiastʿapʿecʿucʿer) | չեն հիասթափեցուցեր (čʿen hiastʿapʿecʿucʿer) | |
| pluperfect (evidential) | չէի հիասթափեցուցեր (čʿēi hiastʿapʿecʿucʿer) | չէիր հիասթափեցուցեր (čʿēir hiastʿapʿecʿucʿer) | չէր հիասթափեցուցեր (čʿēr hiastʿapʿecʿucʿer) | չէինք հիասթափեցուցեր (čʿēinkʿ hiastʿapʿecʿucʿer) | չէիք հիասթափեցուցեր (čʿēikʿ hiastʿapʿecʿucʿer) | չէին հիասթափեցուցեր (čʿēin hiastʿapʿecʿucʿer) | |
| aorist (past perfective) | չհիասթափեցուցի (čʿhiastʿapʿecʿucʿi) | չհիասթափեցուցիր (čʿhiastʿapʿecʿucʿir) | չհիասթափեցուց (čʿhiastʿapʿecʿucʿ) | չհիասթափեցուցինք (čʿhiastʿapʿecʿucʿinkʿ) | չհիասթափեցուցիք (čʿhiastʿapʿecʿucʿikʿ) | չհիասթափեցուցին (čʿhiastʿapʿecʿucʿin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չհիասթափեցնեմ (čʿhiastʿapʿecʿnem) | չհիասթափեցնես (čʿhiastʿapʿecʿnes) | չհիասթափեցնէ (čʿhiastʿapʿecʿnē) | չհիասթափեցնենք (čʿhiastʿapʿecʿnenkʿ) | չհիասթափեցնէք (čʿhiastʿapʿecʿnēkʿ) | չհիասթափեցնեն (čʿhiastʿapʿecʿnen) | |
| past | չհիասթափեցնէի (čʿhiastʿapʿecʿnēi) | չհիասթափեցնէիր (čʿhiastʿapʿecʿnēir) | չհիասթափեցնէր (čʿhiastʿapʿecʿnēr) | չհիասթափեցնէինք (čʿhiastʿapʿecʿnēinkʿ) | չհիասթափեցնէիք (čʿhiastʿapʿecʿnēikʿ) | չհիասթափեցնէին (čʿhiastʿapʿecʿnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հիասթափեցներ (mí hiastʿapʿecʿner) | — | — | մի՛ հիասթափեցնէք (mí hiastʿapʿecʿnēkʿ) | — | ||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Western Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հիասթափեցնել (hiastʿapʿecʿnel) | |||
| dative | հիասթափեցնելու (hiastʿapʿecʿnelu) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէ (hiastʿapʿecʿnelē) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելով (hiastʿapʿecʿnelov) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | հիասթափեցնելը/հիասթափեցնելն (hiastʿapʿecʿnelə/hiastʿapʿecʿneln) | |||
| dative | հիասթափեցնելուն (hiastʿapʿecʿnelun) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէն (hiastʿapʿecʿnelēn) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովը/հիասթափեցնելովն (hiastʿapʿecʿnelovə/hiastʿapʿecʿnelovn) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելս (hiastʿapʿecʿnels) | |||
| dative | հիասթափեցնելուս (hiastʿapʿecʿnelus) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէս (hiastʿapʿecʿnelēs) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովս (hiastʿapʿecʿnelovs) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելդ (hiastʿapʿecʿneld) | |||
| dative | հիասթափեցնելուդ (hiastʿapʿecʿnelud) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէդ (hiastʿapʿecʿnelēd) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովդ (hiastʿapʿecʿnelovd) | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.