آمدن
Persian
Alternative forms
- اومدن (umadan) (colloquial Tehrani)
Etymology
Ultimately from Proto-Indo-European *gʷem- (“to walk, to step, to come”).[1][2] The present stem comes from Proto-Indo-European *h₁ey-.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ɑːmaˈðan/
- (Dari Persian) IPA(key): /ɑːmaˈdan/
- (Kabuli) IPA(key): /amɑːˈdan/
- (Iranian Persian) IPA(key): /ɒːmæˈdæn/
- (Tehrani) IPA(key): /uːmæˈdæn/
- (Tajik) IPA(key): /ɔmaˈdan/
Audio (Iranian Persian) (file)
Verb
| Dari | آمدن |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | омадан (omadan) |
Conjugation
| infinitive | آمدن (âmadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | آ (â) | ||||||
| past | آمد (âmad) | |||||||
| participle | present | آینده (âyandé) | ||||||
| past | آمده (âmadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | آیم (ấyam) |
آیی (ấyi) |
آید (ấyad) |
آییم (ấyim) |
آیید (ấyid) |
آیند (ấyand) | |
| present (imperfect) | می‌آیم (mí-âyam) |
می‌آیی (mí-âyi) |
می‌آید (mí-âyad) |
می‌آییم (mí-âyim) |
می‌آیید (mí-âyid) |
می‌آیند (mí-âyand) | ||
| present progressive | دارم می‌آیم (dấram mí-âyam) |
داری می‌آیی (dấri mí-âyi) |
دارد می‌آید (dấrad mí-âyad) |
داریم می‌آییم (dấrim mí-âyim) |
دارید می‌آیید (dấrid mí-âyid) |
دارند می‌آیند (dấrand mí-âyand) | ||
| present perfect | آمده‌ام (âmadé-am) |
آمده‌ای (âmadé-i) |
آمده است (âmadé ast) |
آمده‌ایم (âmadé-im) |
آمده‌اید (âmadé-id) |
آمده‌اند (âmadé-and) | ||
| past | آمدم (âmádam) |
آمدی (âmádi) |
آمد (âmad) |
آمدیم (âmádim) |
آمدید (âmádid) |
آمدند (âmádand) | ||
| past (imperfect) | می‌آمدم (mí-âmadam) |
می‌آمدی (mí-âmadi) |
می‌آمد (mí-âmad) |
می‌آمدیم (mí-âmadim) |
می‌آمدید (mí-âmadid) |
می‌آمدند (mí-âmadand) | ||
| past progressive | داشتم می‌آمدم (dấštam mí-âmadam) |
داشتی می‌آمدی (dấšti mí-âmadi) |
داشت می‌آمد (dấšt mí-âmad) |
داشتیم می‌آمدیم (dấštim mí-âmadim) |
داشتید می‌آمدید (dấštid mí-âmadid) |
داشتند می‌آمدند (dấštand mí-âmadand) | ||
| pluperfect | آمده بودم (âmadé búdam) |
آمده بودی (âmadé búdi) |
آمده بود (âmadé búd) |
آمده بودیم (âmadé búdim) |
آمده بودید (âmadé búdid) |
آمده بودند (âmadé búdand) | ||
| future | خواهم آمد (xâhám âmad) |
خواهی آمد (xâhí âmad) |
خواهد آمد (xâhád âmad) |
خواهیم آمد (xâhím âmad) |
خواهید آمد (xâhíd âmad) |
خواهند آمد (xâhánd âmad) | ||
| subjunctive | present | بیایم (biyâyam) |
بیایی (biyâyi) |
بیاید (biyâyad) |
بیاییم (biyâyim) |
بیایید (biyâyid) |
بیایند (biyâyand) | |
| past | آمده باشم (âmadé bấšam) |
آمده باشی (âmadé bấši) |
آمده باشد (âmadé bấšad) |
آمده باشیم (âmadé bấšim) |
آمده باشید (âmadé bấšid) |
آمده باشند (âmadé bấšand) | ||
| imperative | بیا (biyâ) |
بیایید (biyâyid) |
||||||
| infinitive | اومدن (umadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | آ (â) | ||||||
| past | اومد (umad) | |||||||
| participle | present | آینده (âyandé) | ||||||
| past | اومده (umadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | آم (âm) |
آی (ây) |
آد (âd) |
آیم (âym) |
آین (âyn) |
آن (ân) | |
| present (imperfect) | می‌آم (mí-âm) |
می‌آی (mí-ây) |
می‌آد (mí-âd) |
می‌آیم (mí-âym) |
می‌آین (mí-âyn) |
می‌آن (mí-ân) | ||
| present progressive | دارم می‌آم (dấram mí-âm) |
داری می‌آی (dấri mí-ây) |
داره می‌آد (dấre mí-âd) |
داریم می‌آیم (dấrim mí-âym) |
دارین می‌آین (dấrin mí-âyn) |
دارن می‌آن (dấran mí-ân) | ||
| present perfect | اومده‌ام (umadám) |
اومده‌ای (umadí) |
اومده (umadé) |
اومده‌ایم (umadím) |
اومده‌این (umadín) |
اومده‌ان (umadán) | ||
| past | اومدم (umádam) |
اومدی (umádi) |
اومد (umád) |
اومدیم (umádim) |
اومدین (umádin) |
اومدن (umádan) | ||
| past (imperfect) | می‌اومدم (mí-umadam) |
می‌اومدی (mí-umadi) |
می‌اومد (mí-umad) |
می‌اومدیم (mí-umadim) |
می‌اومدین (mí-umadin) |
می‌اومدن (mí-umadan) | ||
| past progressive | داشتم می‌اومدم (dấštam mí-umadam) |
داشتی می‌اومدی (dấšti mí-umadi) |
داشت می‌اومد (dấšt mí-umad) |
داشتیم می‌اومدیم (dấštim mí-umadim) |
داشتین می‌اومدین (dấštin mí-umadin) |
داشتن می‌اومدن (dấštan mí-umadan) | ||
| pluperfect | اومده بودم (umadé búdam) |
اومده بودی (umadé búdi) |
اومده بود (umadé bud) |
اومده بودیم (umadé búdim) |
اومده بودین (umadé búdin) |
اومده بودن (umadé búdan) | ||
| subjunctive | present | بیام (biyâm) |
بیای (biyây) |
بیاد (biyâd) |
بیایم (biyâym) |
بیاین (biyâyn) |
بیان (biyân) | |
| past | اومده باشم (umadé bấšam) |
اومده باشی (umadé bấši) |
اومده باشه (umadé bấše) |
اومده باشیم (umadé bấšim) |
اومده باشین (umadé bấšin) |
اومده باشن (umadé bấšan) | ||
| imperative | بیا (biyâ) |
بیاین (biyâyn) |
||||||
Synonyms
- (deferential) تشریف آوردن (tašrif âvardan)
Derived terms
Persian compound verbs with آمدن
References
- Horn, Paul (1893) Grundriss der neupersischen Etymologie (in German), Strasbourg: K.J. Trübner, page 11
- Nourai, Ali (2011) An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo-European Languages, page 172
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.