أصقع

Arabic

Etymology

From the root ص ق ع (ṣ-q-ʕ).

Verb

أَصْقَعَ (ʔaṣqaʕa) IV, non-past يُصْقِعُ‎ (yuṣqiʕu)

  1. to enter the time of hoarfrost; to be overspread by hoarfrost

Conjugation

Adjective

أَصْقَع (ʔaṣqaʕ) (feminine صَقْعَاء (ṣaqʕāʔ), common plural صُقْع (ṣuqʕ))

  1. white in the middle of the head (of a horse or bird)

Declension

See also

Colors in Arabic · أَلْوَان (ʔalwān) (layout · text)
     أَبْيَض (ʔabyaḍ), أَشْيَب (ʔašyab)      رَمَادِيّ (ramādiyy), أَشْهَب (ʔašhab), أَغْبَر (ʔaḡbar), أَعْفَر (ʔaʕfar)      أَسْوَد (ʔaswad), غِرْبِيب (ḡirbīb), أَحَمّ (ʔaḥamm), أَدْهَم (ʔadham)
             أَحْمَر (ʔaḥmar), أَصْهَب (ʔaṣhab); قِرْمِزِيّ (qirmiziyy)              أَمْغَر (ʔamḡar), بُرْتُقَالِيّ (burtuqāliyy); بُنِّيّ (bunniyy), أَسْمَر (ʔasmar), أَشْعَل (ʔašʕal), أَشْهَل (ʔašhal)              أَصْفَر (ʔaṣfar), أَشْقَر (ʔašqar); قِشْدِيّ (qišdiyy)
             لَيْمِيّ (laymiyy)              أَخْضَر (ʔaḵḍar), أَحْوَى (ʔaḥwā)              نَعْنَاعِيّ (naʕnāʕiyy)
             سَمَاوِيّ (samāwiyy), فَيْرُوزِيّ (fayrūziyy); حَذَفِيّ (ḥaḏafiyy), شَرْشِيرِيّ (šaršīriyy)              لَازُوَرْدِيّ (lāzuwardiyy)              أَزْرَق (ʔazraq)
             بَنَفْسَجِيّ (banafsajiyy), فِرْفِيرِيّ (firfīriyy); نِيلِيّ (nīliyy)              فُوشِيّ (fūšiyy); أُرْجُوَانِيّ (ʔurjuwāniyy)              وَرْدِيّ (wardiyy), زَهْرِيّ (zahriyy)

Adjective

أَصْقَع (ʔaṣqaʕ) (feminine صُقْعَى (ṣuqʕā))

  1. elative degree of مِصْقَع (miṣqaʕ, eloquent)

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.