أمي

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of أُمّ‎ (ʾumm, “mother”) +‎ ـِيّ‎ (-iyy).

Pronunciation

IPA^(key): /ʔum.mijj/

Adjective

أُمِّيّ • (ʾummiyy) (feminine أُمِّيَّة‎ (ʾummiyya), masculine plural أُمِّيُّونَ‎ (ʾummiyyūna), feminine plural أُمِّيَّات‎ (ʾummiyyāt))

maternal
illiterate
- 609–632 CE, Qur'an, 2:78:
  ‏وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ‎
  wa-minhum ʾummiyyūna lā yaʿlamūna l-kitāba ʾillā ʾamāniyya wa-ʾin hum ʾillā yaẓunnūna
  And among them are unlettered ones who do not know the Scripture except in wishful thinking, but they are only assuming.

Declension

Declension of adjective أُمِّيّ (ʾummiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	أُمِّي ʾummī	الْأُمِّي‎ al-ʾummī	أُمِّيَّة‎ ʾummiyya	الْأُمِّيَّة‎ al-ʾummiyya
Nominative	أُمِّيٌّ ʾummiyyun	الْأُمِّيُّ‎ al-ʾummiyyu	أُمِّيَّةٌ‎ ʾummiyyatun	الْأُمِّيَّةُ‎ al-ʾummiyyatu
Accusative	أُمِّيًّا‎ ʾummiyyan	الْأُمِّيَّ‎ al-ʾummiyya	أُمِّيَّةً‎ ʾummiyyatan	الْأُمِّيَّةَ‎ al-ʾummiyyata
Genitive	أُمِّيٍّ ʾummiyyin	الْأُمِّيِّ‎ al-ʾummiyyi	أُمِّيَّةٍ‎ ʾummiyyatin	الْأُمِّيَّةِ‎ al-ʾummiyyati
Dual	Masculine		Feminine
Dual	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	أُمِّيَّيْن‎ ʾummiyyayn	الْأُمِّيَّيْن‎ al-ʾummiyyayn	أُمِّيَّتَيْن‎ ʾummiyyatayn	الْأُمِّيَّتَيْن‎ al-ʾummiyyatayn
Nominative	أُمِّيَّانِ‎ ʾummiyyāni	الْأُمِّيَّانِ‎ al-ʾummiyyāni	أُمِّيَّتَانِ‎ ʾummiyyatāni	الْأُمِّيَّتَانِ‎ al-ʾummiyyatāni
Accusative	أُمِّيَّيْنِ‎ ʾummiyyayni	الْأُمِّيَّيْنِ‎ al-ʾummiyyayni	أُمِّيَّتَيْنِ‎ ʾummiyyatayni	الْأُمِّيَّتَيْنِ‎ al-ʾummiyyatayni
Genitive	أُمِّيَّيْنِ‎ ʾummiyyayni	الْأُمِّيَّيْنِ‎ al-ʾummiyyayni	أُمِّيَّتَيْنِ‎ ʾummiyyatayni	الْأُمِّيَّتَيْنِ‎ al-ʾummiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	أُمِّيِّين‎ ʾummiyyīn	الْأُمِّيِّين‎ al-ʾummiyyīn	أُمِّيَّات‎ ʾummiyyāt	الْأُمِّيَّات‎ al-ʾummiyyāt
Nominative	أُمِّيُّونَ‎ ʾummiyyūna	الْأُمِّيُّونَ‎ al-ʾummiyyūna	أُمِّيَّاتٌ‎ ʾummiyyātun	الْأُمِّيَّاتُ‎ al-ʾummiyyātu
Accusative	أُمِّيِّينَ‎ ʾummiyyīna	الْأُمِّيِّينَ‎ al-ʾummiyyīna	أُمِّيَّاتٍ‎ ʾummiyyātin	الْأُمِّيَّاتِ‎ al-ʾummiyyāti
Genitive	أُمِّيِّينَ‎ ʾummiyyīna	الْأُمِّيِّينَ‎ al-ʾummiyyīna	أُمِّيَّاتٍ‎ ʾummiyyātin	الْأُمِّيَّاتِ‎ al-ʾummiyyāti

Pronunciation

IPA^(key): /ʔum.miː/

Verb

أُمِّي • (ʾummī) (form I)

second-person feminine singular active imperative of أَمَّ‎ (ʾamma)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.