انطواء
Arabic
Etymology
From the root ط و ي (ṭ-w-y).
Pronunciation
- IPA(key): /in.tˤi.waːʔ/
Noun
اِنْطِوَاء • (inṭiwāʾ) m
- verbal noun of اِنْطَوَى (inṭawā) (form VII)
- (psychology) introversion
Declension
Declension of noun اِنْطِوَاء (inṭiwāʾ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِنْطِوَاء inṭiwāʾ |
الِانْطِوَاء al-inṭiwāʾ |
اِنْطِوَاء inṭiwāʾ |
Nominative | اِنْطِوَاءٌ inṭiwāʾun |
الِانْطِوَاءُ al-inṭiwāʾu |
اِنْطِوَاءُ inṭiwāʾu |
Accusative | اِنْطِوَاءً inṭiwāʾan |
الِانْطِوَاءَ al-inṭiwāʾa |
اِنْطِوَاءَ inṭiwāʾa |
Genitive | اِنْطِوَاءٍ inṭiwāʾin |
الِانْطِوَاءِ al-inṭiwāʾi |
اِنْطِوَاءِ inṭiwāʾi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.