ثنى

See also: بنى‎, ثني‎, تنى‎, بني‎, ث ن ي‎, and ب ن ي‎

Arabic

Etymology 1

Verb form I from the root ث ن ي‎ (ṯ-n-y).

Verb

ثَنَى • (ṯanā) I, non-past يَثْنِي‎‎ (yaṯnī) (transitive)

to fold, to bend, to coil
to double-fold
to double
to be the second
to repeat, do a second time
to prevent, avert

Conjugation

Conjugation of

ثَنَى

(form-I final-weak, verbal noun ثَنْي)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					ثَنْي‎ ṯany
active participle اِسْم الْفَاعِل					ثَانٍ‎ ṯānin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَثْنِيّ‎ maṯniyy
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثَنَيْتُ‎ ṯanaytu	ثَنَيْتَ‎ ṯanayta	ثَنَى ṯanā	ثَنَيْتُمَا‎ ṯanaytumā	ثَنَيَا‎ ṯanayā	ثَنَيْنَا‎ ṯanaynā	ثَنَيْتُمْ‎ ṯanaytum	ثَنَوْا‎ ṯanaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ثَنَيْتُ‎ ṯanaytu	ثَنَيْتِ‎ ṯanayti	ثَنَتْ‎ ṯanat	ثَنَيْتُمَا‎ ṯanaytumā	ثَنَتَا‎ ṯanatā	ثَنَيْنَا‎ ṯanaynā	ثَنَيْتُنَّ‎ ṯanaytunna	ثَنَيْنَ‎ ṯanayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَثْنِي‎ ʔaṯnī	تَثْنِي‎ taṯnī	يَثْنِي‎ yaṯnī	تَثْنِيَانِ‎ taṯniyāni	يَثْنِيَانِ‎ yaṯniyāni	نَثْنِي‎ naṯnī	تَثْنُونَ‎ taṯnūna	يَثْنُونَ‎ yaṯnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَثْنِي‎ ʔaṯnī	تَثْنِينَ‎ taṯnīna	تَثْنِي‎ taṯnī	تَثْنِيَانِ‎ taṯniyāni	تَثْنِيَانِ‎ taṯniyāni	نَثْنِي‎ naṯnī	تَثْنِينَ‎ taṯnīna	يَثْنِينَ‎ yaṯnīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَثْنِيَ‎ ʔaṯniya	تَثْنِيَ‎ taṯniya	يَثْنِيَ‎ yaṯniya	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	يَثْنِيَا‎ yaṯniyā	نَثْنِيَ‎ naṯniya	تَثْنُوا‎ taṯnū	يَثْنُوا‎ yaṯnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَثْنِيَ‎ ʔaṯniya	تَثْنِي‎ taṯnī	تَثْنِيَ‎ taṯniya	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	نَثْنِيَ‎ naṯniya	تَثْنِينَ‎ taṯnīna	يَثْنِينَ‎ yaṯnīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَثْنِ‎ ʔaṯni	تَثْنِ‎ taṯni	يَثْنِ‎ yaṯni	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	يَثْنِيَا‎ yaṯniyā	نَثْنِ‎ naṯni	تَثْنُوا‎ taṯnū	يَثْنُوا‎ yaṯnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَثْنِ‎ ʔaṯni	تَثْنِي‎ taṯnī	تَثْنِ‎ taṯni	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	تَثْنِيَا‎ taṯniyā	نَثْنِ‎ naṯni	تَثْنِينَ‎ taṯnīna	يَثْنِينَ‎ yaṯnīna
imperative الْأَمْر	m		اِثْنِ‎ iṯni		اِثْنِيَا‎ iṯniyā			اِثْنُوا‎ iṯnū
imperative الْأَمْر	f		اِثْنِي‎ iṯnī		اِثْنِيَا‎ iṯniyā			اِثْنِينَ‎ iṯnīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثُنِيتُ‎ ṯunītu	ثُنِيتَ‎ ṯunīta	ثُنِيَ‎ ṯuniya	ثُنِيتُمَا‎ ṯunītumā	ثُنِيَا‎ ṯuniyā	ثُنِينَا‎ ṯunīnā	ثُنِيتُمْ‎ ṯunītum	ثُنُوا‎ ṯunū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ثُنِيتُ‎ ṯunītu	ثُنِيتِ‎ ṯunīti	ثُنِيَتْ‎ ṯuniyat	ثُنِيتُمَا‎ ṯunītumā	ثُنِيَتَا‎ ṯuniyatā	ثُنِينَا‎ ṯunīnā	ثُنِيتُنَّ‎ ṯunītunna	ثُنِينَ‎ ṯunīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثْنَى‎ ʔuṯnā	تُثْنَى‎ tuṯnā	يُثْنَى‎ yuṯnā	تُثْنَيَانِ‎ tuṯnayāni	يُثْنَيَانِ‎ yuṯnayāni	نُثْنَى‎ nuṯnā	تُثْنَوْنَ‎ tuṯnawna	يُثْنَوْنَ‎ yuṯnawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُثْنَى‎ ʔuṯnā	تُثْنَيْنَ‎ tuṯnayna	تُثْنَى‎ tuṯnā	تُثْنَيَانِ‎ tuṯnayāni	تُثْنَيَانِ‎ tuṯnayāni	نُثْنَى‎ nuṯnā	تُثْنَيْنَ‎ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ‎ yuṯnayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثْنَى‎ ʔuṯnā	تُثْنَى‎ tuṯnā	يُثْنَى‎ yuṯnā	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	يُثْنَيَا‎ yuṯnayā	نُثْنَى‎ nuṯnā	تُثْنَوْا‎ tuṯnaw	يُثْنَوْا‎ yuṯnaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُثْنَى‎ ʔuṯnā	تُثْنَيْ‎ tuṯnay	تُثْنَى‎ tuṯnā	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	نُثْنَى‎ nuṯnā	تُثْنَيْنَ‎ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ‎ yuṯnayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثْنَ‎ ʔuṯna	تُثْنَ‎ tuṯna	يُثْنَ‎ yuṯna	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	يُثْنَيَا‎ yuṯnayā	نُثْنَ‎ nuṯna	تُثْنَوْا‎ tuṯnaw	يُثْنَوْا‎ yuṯnaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُثْنَ‎ ʔuṯna	تُثْنَيْ‎ tuṯnay	تُثْنَ‎ tuṯna	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	تُثْنَيَا‎ tuṯnayā	نُثْنَ‎ nuṯna	تُثْنَيْنَ‎ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ‎ yuṯnayna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “ثنى”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb form II from the root ث ن ي‎ (ṯ-n-y).

Verb

ثَنَّى • (ṯannā) II, non-past يُثَنِّي‎‎ (yuṯannī)

to double
(transitive) to bend, turn
to put (a word) into the dual
to point (a letter) with two dots
to eat a second time of a dish
to touch the second string of a lute
to praise or blame
to render thanks

Conjugation

Conjugation of

ثَنَّى

(form-II final-weak)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَثْنِيَة‎ taṯniya
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُثَنٍّ‎ muṯannin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُثَنًّى‎ muṯannan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثَنَّيْتُ‎ ṯannaytu	ثَنَّيْتَ‎ ṯannayta	ثَنَّى ṯannā	ثَنَّيْتُمَا‎ ṯannaytumā	ثَنَّيَا‎ ṯannayā	ثَنَّيْنَا‎ ṯannaynā	ثَنَّيْتُمْ‎ ṯannaytum	ثَنَّوْا‎ ṯannaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ثَنَّيْتُ‎ ṯannaytu	ثَنَّيْتِ‎ ṯannayti	ثَنَّتْ‎ ṯannat	ثَنَّيْتُمَا‎ ṯannaytumā	ثَنَّتَا‎ ṯannatā	ثَنَّيْنَا‎ ṯannaynā	ثَنَّيْتُنَّ‎ ṯannaytunna	ثَنَّيْنَ‎ ṯannayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثَنِّي‎ ʔuṯannī	تُثَنِّي‎ tuṯannī	يُثَنِّي‎ yuṯannī	تُثَنِّيَانِ‎ tuṯanniyāni	يُثَنِّيَانِ‎ yuṯanniyāni	نُثَنِّي‎ nuṯannī	تُثَنُّونَ‎ tuṯannūna	يُثَنُّونَ‎ yuṯannūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُثَنِّي‎ ʔuṯannī	تُثَنِّينَ‎ tuṯannīna	تُثَنِّي‎ tuṯannī	تُثَنِّيَانِ‎ tuṯanniyāni	تُثَنِّيَانِ‎ tuṯanniyāni	نُثَنِّي‎ nuṯannī	تُثَنِّينَ‎ tuṯannīna	يُثَنِّينَ‎ yuṯannīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثَنِّيَ‎ ʔuṯanniya	تُثَنِّيَ‎ tuṯanniya	يُثَنِّيَ‎ yuṯanniya	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	يُثَنِّيَا‎ yuṯanniyā	نُثَنِّيَ‎ nuṯanniya	تُثَنُّوا‎ tuṯannū	يُثَنُّوا‎ yuṯannū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُثَنِّيَ‎ ʔuṯanniya	تُثَنِّي‎ tuṯannī	تُثَنِّيَ‎ tuṯanniya	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	نُثَنِّيَ‎ nuṯanniya	تُثَنِّينَ‎ tuṯannīna	يُثَنِّينَ‎ yuṯannīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثَنِّ‎ ʔuṯanni	تُثَنِّ‎ tuṯanni	يُثَنِّ‎ yuṯanni	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	يُثَنِّيَا‎ yuṯanniyā	نُثَنِّ‎ nuṯanni	تُثَنُّوا‎ tuṯannū	يُثَنُّوا‎ yuṯannū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُثَنِّ‎ ʔuṯanni	تُثَنِّي‎ tuṯannī	تُثَنِّ‎ tuṯanni	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	تُثَنِّيَا‎ tuṯanniyā	نُثَنِّ‎ nuṯanni	تُثَنِّينَ‎ tuṯannīna	يُثَنِّينَ‎ yuṯannīna
imperative الْأَمْر	m		ثَنِّ‎ ṯanni		ثَنِّيَا‎ ṯanniyā			ثَنُّوا‎ ṯannū
imperative الْأَمْر	f		ثَنِّي‎ ṯannī		ثَنِّيَا‎ ṯanniyā			ثَنِّينَ‎ ṯannīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثُنِّيتُ‎ ṯunnītu	ثُنِّيتَ‎ ṯunnīta	ثُنِّيَ‎ ṯunniya	ثُنِّيتُمَا‎ ṯunnītumā	ثُنِّيَا‎ ṯunniyā	ثُنِّينَا‎ ṯunnīnā	ثُنِّيتُمْ‎ ṯunnītum	ثُنُّوا‎ ṯunnū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ثُنِّيتُ‎ ṯunnītu	ثُنِّيتِ‎ ṯunnīti	ثُنِّيَتْ‎ ṯunniyat	ثُنِّيتُمَا‎ ṯunnītumā	ثُنِّيَتَا‎ ṯunniyatā	ثُنِّينَا‎ ṯunnīnā	ثُنِّيتُنَّ‎ ṯunnītunna	ثُنِّينَ‎ ṯunnīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثَنَّى‎ ʔuṯannā	تُثَنَّى‎ tuṯannā	يُثَنَّى‎ yuṯannā	تُثَنَّيَانِ‎ tuṯannayāni	يُثَنَّيَانِ‎ yuṯannayāni	نُثَنَّى‎ nuṯannā	تُثَنَّوْنَ‎ tuṯannawna	يُثَنَّوْنَ‎ yuṯannawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُثَنَّى‎ ʔuṯannā	تُثَنَّيْنَ‎ tuṯannayna	تُثَنَّى‎ tuṯannā	تُثَنَّيَانِ‎ tuṯannayāni	تُثَنَّيَانِ‎ tuṯannayāni	نُثَنَّى‎ nuṯannā	تُثَنَّيْنَ‎ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ‎ yuṯannayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثَنَّى‎ ʔuṯannā	تُثَنَّى‎ tuṯannā	يُثَنَّى‎ yuṯannā	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	يُثَنَّيَا‎ yuṯannayā	نُثَنَّى‎ nuṯannā	تُثَنَّوْا‎ tuṯannaw	يُثَنَّوْا‎ yuṯannaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُثَنَّى‎ ʔuṯannā	تُثَنَّيْ‎ tuṯannay	تُثَنَّى‎ tuṯannā	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	نُثَنَّى‎ nuṯannā	تُثَنَّيْنَ‎ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ‎ yuṯannayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثَنَّ‎ ʔuṯanna	تُثَنَّ‎ tuṯanna	يُثَنَّ‎ yuṯanna	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	يُثَنَّيَا‎ yuṯannayā	نُثَنَّ‎ nuṯanna	تُثَنَّوْا‎ tuṯannaw	يُثَنَّوْا‎ yuṯannaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُثَنَّ‎ ʔuṯanna	تُثَنَّيْ‎ tuṯannay	تُثَنَّ‎ tuṯanna	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	تُثَنَّيَا‎ tuṯannayā	نُثَنَّ‎ nuṯanna	تُثَنَّيْنَ‎ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ‎ yuṯannayna

References

Lane, Edward William (1863), “ثنى”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 356–357
Steingass, Francis Joseph (1884), “ثنى”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen, page 210
Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “ثنى”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 158

South Levantine Arabic

Verb

ثنى • (tana) (form I, present بثني‎ (bitni), subjunctive يثني‎ (yitni))

Alternative spelling of تنى‎

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.