فروغ
See also: فروع
Arabic
Etymology
From the root ف ر غ (f-r-ḡ).
Pronunciation
- IPA(key): /fu.ruːɣ/
Declension
Declension of noun فُرُوغ (furūḡ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | فُرُوغ furūḡ |
الْفُرُوغ al-furūḡ |
فُرُوغ furūḡ |
Nominative | فُرُوغٌ furūḡun |
الْفُرُوغُ al-furūḡu |
فُرُوغُ furūḡu |
Accusative | فُرُوغًا furūḡan |
الْفُرُوغَ al-furūḡa |
فُرُوغَ furūḡa |
Genitive | فُرُوغٍ furūḡin |
الْفُرُوغِ al-furūḡi |
فُرُوغِ furūḡi |
Persian
Etymology
From Middle Persian [script needed] (plwt' /frōg/), from Proto-Iranian *fra- + *ráwčah (“light”, from Proto-Indo-Iranian *ráwčas, from Proto-Indo-European *lewk-os (“light”)).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fuɾoːɣ/
- (Dari Persian) IPA(key): /fʊɾoːɣ/
- (Iranian Persian) IPA(key): /foɾuːɢ/
- (Tajik) IPA(key): /fuɾɵɣ/
Noun
Dari | فروغ |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | фурӯғ (furüġ) |
فروغ • (foruğ)
- brightness, lustre
- Synonym: روشنی (rowšani)
- c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 12”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]:
- ای فروغِ ماهِ حسن از روی رخشان شما
آبروی خوبی از چاه زنخدان شما- ay furôğ-i mâh-i husn az rôy-i raxšân-i šumâ
âbirôy-i xûbî az čâh-i zanaxdân-i šumâ - O, the radiance of the moon of grace is from that bright face of yours;
The dignity of beauty, from the dimple on that chin of yours.
- ay furôğ-i mâh-i husn az rôy-i raxšân-i šumâ
Derived terms
- پرفروغ (por-foruğ)
- کمفروغ (kam-foruğ)
Descendants
- → Urdu: فروغ (furōğ, farōğ)
References
- Hayyim, Sulayman (1934), “فروغ”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.