چنگال

Ottoman Turkish

Noun

چنگال • (çengel)

  1. Alternative spelling of چنگل‎ (çengel, “hook”)

Further reading

Persian
FWOTD – 13 October 2021

Etymology

Compare چنگ‎ (čang).

چنگال (čangâl)

Pronunciation
  • (Tajik) IPA(key): /t͡ʃanˈɡɔl/

Noun

چنگال • (čangâl) (plural چنگال‌ها‎ (čangâl-hâ))

  1. fork
  2. hook
  3. claw, talon
    • c. 1260, Rumi, “3:3984”, in The Masnavi:
      ‏گربه مرگست و مرض چنگال او، می‌زند بر مرغ و پر و بال او.‎‎
      gorbe marg-ast o maraz čangâl-e u, mi-zanad bar morğ o par o bâl-e u.
      the cat is death and disease is its claws; it strikes the bird, and its feathers and wings.

Inflection
    Enclitic-attached forms of چنگال (čangâl)
    Basic forms of چنگال (čangâl)
singular plural
bare چنگال
(čangâl)		 چنگال‌ها
(čangâl-hấ)
چنگالا △
(čangâlấ)
definitive direct object چنگال را
(čangâl râ)
چنگال رو △
(čangâlo)		 چنگال‌ها را
(čangâl-hấ râ)
چنگالا رو △
(čangâlấ ro)
ezâfe چنگال
(čangâl-e)		 چنگال‌های
(čangâl-hấ-ye)
چنگالای △
(čangâlấ-ye)
marked indefinite
or relative definite		 چنگالی
(čangâl-i)		 چنگال‌هایی
(čangâlấn-i, čangâl-hấ-i)
چنگالایی △
(čangâlấi)
△ Colloquial.
    Possessive forms of چنگال (čangâl)
singular plural
1st person singular
(“my”)		 چنگالم‎
(čangâlam)		 چنگال‌هایم‎
(čangâl-hấyam)
چنگال‌هام، چنگالام‎ △
(čangâlấm)
2nd person singular
(“your”)		 چنگالت‎
(čangâlat)
[Term?] △
(čangâlet)		 چنگال‌هایت‎
(čangâl-hấyat)
چنگال‌هات، چنگالات‎ △
(čangâlất)
3rd person singular
(“his, her, its”)		 چنگالش‎
(čangâlaš)
[Term?] △
(čangâleš)		 چنگال‌هایش‎
(čangâl-hấyaš)
چنگال‌هاش، چنگالاش‎ △
(čangâlấš)
1st plural
(“our”)		 چنگالمان‎
(čangâlemân)
چنگالمون‎ △
(čangâlemun)		 چنگال‌هایمان‎
(čangâl-hấyemân)
چنگال‌هامون، چنگالامون‎ △
(čangâlấmun)
2nd plural
(“your”)		 چنگالتان‎
(čangâletân)
چنگالتون‎ △
(čangâletun)		 چنگال‌هایتان‎
(čangâl-hấyetân)
چنگال‌هاتون، چنگالاتون‎ △
(čangâlấtun)
3rd plural
(“their”)		 چنگالشان‎
(čangâlešân)
چنگالشون‎ △
(čangâlešun)		 چنگال‌هایشان‎
(čangâl-hấyešân)
چنگال‌هاشون، چنگالاشون‎ △
(čangâlấšun)
△ Colloquial.

Descendants

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian چنگال‎ (čangāl).

Pronunciation

Noun

چَن٘گال • (caṉgāl) m (Hindi spelling चंगाल)

  1. claw (of a hunting animal); talon (of a bird)
    Synonym: پَنجا‎ (pañjā)

Declension
Declension of چنگال
singular plural
direct چَن٘گال‎ (caṅgāl) چَن٘گال‎ (caṅgāl)
oblique چَن٘گال‎ (caṅgāl) چَن٘گالوں‎ (caṅgālō̃)
vocative چَن٘گال‎ (caṅgāl) چَن٘گالو‎ (caṅgālō)

Further reading
  • “چنگال”, in اُردُو لُغَت (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • “چَن٘گال”, in Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English] (in English), Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.
  • Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “چنگل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
  • Platts, John T. (1884), “چنگال”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.