अधिपति

Sanskrit

From अधि (adhi, “high”) +‎ पति (pati, “lord”).

अधिपति • (adhipati) m

Masculine i-stem declension of अधिपति (adhipati)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अधिपतिः adhipatiḥ	अधिपती adhipatī	अधिपतयः adhipatayaḥ
Vocative	अधिपते adhipate	अधिपती adhipatī	अधिपतयः adhipatayaḥ
Accusative	अधिपतिम् adhipatim	अधिपती adhipatī	अधिपतीन् adhipatīn
Instrumental	अधिपतिना / अधिपत्या¹ adhipatinā / adhipatyā¹	अधिपतिभ्याम् adhipatibhyām	अधिपतिभिः adhipatibhiḥ
Dative	अधिपतये / अधिपत्ये² adhipataye / adhipatye²	अधिपतिभ्याम् adhipatibhyām	अधिपतिभ्यः adhipatibhyaḥ
Ablative	अधिपतेः / अधिपत्यः² adhipateḥ / adhipatyaḥ²	अधिपतिभ्याम् adhipatibhyām	अधिपतिभ्यः adhipatibhyaḥ
Genitive	अधिपतेः / अधिपत्यः² adhipateḥ / adhipatyaḥ²	अधिपत्योः adhipatyoḥ	अधिपतीनाम् adhipatīnām
Locative	अधिपतौ adhipatau	अधिपत्योः adhipatyoḥ	अधिपतिषु adhipatiṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Pali: adhipati
- Burmese: အဓိပတိ (a.dhi.pa.ti.)
- Khmer: អធិបតី (ʼaʼthipaʼdəy)
- Thai: อธิบดี (à-típ-bɔɔ-dii)

Monier Williams (1899), “अधिपति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 21.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.