कोकिल

Sanskrit

Of onomatopoeic origin, mimicking the male bird's mating cry. Compare Latin cucūlus, English cuckoo, Ancient Greek κόκκῡξ (kókkūx), Polish kukułka.

कोकिल • (kokilá) m

Masculine a-stem declension of कोकिल (kokilá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कोकिलः kokiláḥ	कोकिलौ kokilaú	कोकिलाः / कोकिलासः¹ kokilā́ḥ / kokilā́saḥ¹
Vocative	कोकिल kókila	कोकिलौ kókilau	कोकिलाः / कोकिलासः¹ kókilāḥ / kókilāsaḥ¹
Accusative	कोकिलम् kokilám	कोकिलौ kokilaú	कोकिलान् kokilā́n
Instrumental	कोकिलेन kokiléna	कोकिलाभ्याम् kokilā́bhyām	कोकिलैः / कोकिलेभिः¹ kokilaíḥ / kokilébhiḥ¹
Dative	कोकिलाय kokilā́ya	कोकिलाभ्याम् kokilā́bhyām	कोकिलेभ्यः kokilébhyaḥ
Ablative	कोकिलात् kokilā́t	कोकिलाभ्याम् kokilā́bhyām	कोकिलेभ्यः kokilébhyaḥ
Genitive	कोकिलस्य kokilásya	कोकिलयोः kokiláyoḥ	कोकिलानाम् kokilā́nām
Locative	कोकिले kokilé	कोकिलयोः kokiláyoḥ	कोकिलेषु kokiléṣu
Notes	¹Vedic

Borrowed terms

Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “kokila”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 181

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.