त्मन्

Sanskrit

Aphetic variant of आत्मन् (ātmán), from Proto-Indo-Aryan *HáHtmā, from Proto-Indo-Iranian *HáHtmā, from Proto-Indo-European *h₁éh₁t-mō ~ *h₁h₁t-m̥nés (“beath, spirit”), from *h₁eh₁t- +‎ *-mō.

त्मन् • (tmán) m

Masculine an-stem declension of त्मन् (tmán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	त्मा tmā́	त्मानौ / त्माना¹ tmā́nau / tmā́nā¹	त्मानः tmā́naḥ
Vocative	त्मन् tmán	त्मानौ / त्माना¹ tmā́nau / tmā́nā¹	त्मानः tmā́naḥ
Accusative	त्मानम् tmā́nam	त्मानौ / त्माना¹ tmā́nau / tmā́nā¹	त्मनः tmánaḥ
Instrumental	त्मना tmánā	त्मभ्याम् tmábhyām	त्मभिः tmábhiḥ
Dative	त्मने tmáne	त्मभ्याम् tmábhyām	त्मभ्यः tmábhyaḥ
Ablative	त्मनः tmánaḥ	त्मभ्याम् tmábhyām	त्मभ्यः tmábhyaḥ
Genitive	त्मनः tmánaḥ	त्मनोः tmánoḥ	त्मनाम् tmánām
Locative	त्मनि tmáni	त्मनोः tmánoḥ	त्मसु tmásu
Notes	¹Vedic

त्मन् • (tmán)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.