स्तृ

See also: सत्, सूत, and सेतु

Sanskrit

स्तृ • (stṛ́) m

a star
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.87.1:
  जुष्टतमासो नृतमासो अञ्जिभिर्व्यानज्रे के चिदुस्रा इव स्तृभिः ॥
  juṣṭatamāso nṛtamāso añjibhirvyānajre ke cidusrā iva stṛbhiḥ .
  They have displayed themselves with glittering ornaments, a few in number only, like the heavens with stars.

Masculine ṛ-stem declension of स्तृ (stṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्ता stā́	स्तारौ / स्तारा¹ stā́rau / stā́rā¹	स्तारः stā́raḥ
Vocative	स्तः stáḥ	स्तारौ / स्तारा¹ stā́rau / stā́rā¹	स्तारः stā́raḥ
Accusative	स्तारम् stā́ram	स्तारौ / स्तारा¹ stā́rau / stā́rā¹	स्तॄन् stṝ́n
Instrumental	स्त्रा strā́	स्तृभ्याम् stṛ́bhyām	स्तृभिः stṛ́bhiḥ
Dative	स्त्रे stré	स्तृभ्याम् stṛ́bhyām	स्तृभ्यः stṛ́bhyaḥ
Ablative	स्तुः stúḥ	स्तृभ्याम् stṛ́bhyām	स्तृभ्यः stṛ́bhyaḥ
Genitive	स्तुः stúḥ	स्त्रोः stróḥ	स्तॄणाम् stṝṇā́m
Locative	स्तरि stári	स्त्रोः stróḥ	स्तृषु stṛ́ṣu
Notes	¹Vedic

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.