ἀρήγω

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes, from Proto-Indo-European *h₃reǵ- (“to straighten, right oneself”). Cognates include Proto-Germanic *rōkijaną (“to take care of”), Latin regō (“to rule, govern”) (Ancient Greek ὀρέγω (orégō, “to reach, stretch out”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.rɛ̌ː.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈre̝.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈri.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈri.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈri.ɣo/

Verb

ἀρήγω • (arḗgō)

to aid, succour in war
to ward off, prevent, avert

Inflection

Present: ᾰ̓ρήγω, ᾰ̓ρήγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ρήγω	ᾰ̓ρήγεις	ᾰ̓ρήγει	ᾰ̓ρήγετον	ᾰ̓ρήγετον	ᾰ̓ρήγομεν	ᾰ̓ρήγετε	ᾰ̓ρήγουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ρήγω	ᾰ̓ρήγῃς	ᾰ̓ρήγῃ	ᾰ̓ρήγητον	ᾰ̓ρήγητον	ᾰ̓ρήγωμεν	ᾰ̓ρήγητε	ᾰ̓ρήγωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ρήγοιμῐ	ᾰ̓ρήγοις	ᾰ̓ρήγοι	ᾰ̓ρήγοιτον	ᾰ̓ρηγοίτην	ᾰ̓ρήγοιμεν	ᾰ̓ρήγοιτε	ᾰ̓ρήγοιεν
	imperative		ᾰ̓́ρηγε	ᾰ̓ρηγέτω	ᾰ̓ρήγετον	ᾰ̓ρηγέτων		ᾰ̓ρήγετε	ᾰ̓ρηγόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ρήγομαι	ᾰ̓ρήγῃ, ᾰ̓ρήγει	ᾰ̓ρήγεται	ᾰ̓ρήγεσθον	ᾰ̓ρήγεσθον	ᾰ̓ρηγόμεθᾰ	ᾰ̓ρήγεσθε	ᾰ̓ρήγονται
	subjunctive	ᾰ̓ρήγωμαι	ᾰ̓ρήγῃ	ᾰ̓ρήγηται	ᾰ̓ρήγησθον	ᾰ̓ρήγησθον	ᾰ̓ρηγώμεθᾰ	ᾰ̓ρήγησθε	ᾰ̓ρήγωνται
	optative	ᾰ̓ρηγοίμην	ᾰ̓ρήγοιο	ᾰ̓ρήγοιτο	ᾰ̓ρήγοισθον	ᾰ̓ρηγοίσθην	ᾰ̓ρηγοίμεθᾰ	ᾰ̓ρήγοισθε	ᾰ̓ρήγοιντο
	imperative		ᾰ̓ρήγου	ᾰ̓ρηγέσθω	ᾰ̓ρήγεσθον	ᾰ̓ρηγέσθων		ᾰ̓ρήγεσθε	ᾰ̓ρηγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓ρήγειν				ᾰ̓ρήγεσθαι
participle	m	ᾰ̓ρήγων				ᾰ̓ρηγόμενος
	f	ᾰ̓ρήγουσᾰ				ᾰ̓ρηγομένη
	n	ᾰ̓ρῆγον				ᾰ̓ρηγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤρηγον, ἠρηγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρηγον	ἤρηγες	ἤρηγε(ν)	ἠρήγετον	ἠρηγέτην	ἠρήγομεν	ἠρήγετε	ἤρηγον
middle/ passive	indicative	ἠρηγόμην	ἠρήγου	ἠρήγετο	ἠρήγεσθον	ἠρηγέσθην	ἠρηγόμεθᾰ	ἠρήγεσθε	ἠρήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀρήξω, ἀρήξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρήξω	ἀρήξεις	ἀρήξει	ἀρήξετον	ἀρήξετον	ἀρήξομεν	ἀρήξετε	ἀρήξουσῐ(ν)
active	optative	ἀρήξοιμῐ	ἀρήξοις	ἀρήξοι	ἀρήξοιτον	ἀρηξοίτην	ἀρήξοιμεν	ἀρήξοιτε	ἀρήξοιεν
middle	indicative	ἀρήξομαι	ἀρήξῃ, ἀρήξει	ἀρήξεται	ἀρήξεσθον	ἀρήξεσθον	ἀρηξόμεθᾰ	ἀρήξεσθε	ἀρήξονται
middle	optative	ἀρηξοίμην	ἀρήξοιο	ἀρήξοιτο	ἀρήξοισθον	ἀρηξοίσθην	ἀρηξοίμεθᾰ	ἀρήξοισθε	ἀρήξοιντο
		active			middle
infinitive		ἀρήξειν			ἀρήξεσθαι
participle	m	ἀρήξων			ἀρηξόμενος
	f	ἀρήξουσᾰ			ἀρηξομένη
	n	ἀρῆξον			ἀρηξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀρηγών (arēgṓn)
ἀρωγή (arōgḗ)
ἀρωγός (arōgós)